________________
૧૬૯ પીઠ વિના કરશે તે. सर्वेषां पीठमाद्वारं पीठ हीनं निराश्रयं ।। पीठ हीनं विनश्यंति प्रासादा भुवनादिकम् ॥३३७||
અર્થ–પ્રાસાદ, ભુવનવિગેરે ને પીઠને આધાર છે, પીઠ વિના જે કામ કરશે તે નિરાશ કહેવાયે અને જો પીઠ વિના કરશે તે વિનાશ કરશે. માટે પાંચ થરું પણ પ્રાસાદ તથા ભુવનને વિષે અવશ્ય કરવું કહેલું છે. ૩૩૭
મડે વર, इस्तादि पंचपर्यंत विस्तरैणीदयसम ॥ सक्रमात् वसदाषु रामचंद्रां गुलादिकं ॥३३८॥ पंचादि दशपर्यंत त्रिशेद्वावत् शताधिकं ।। हस्ते हस्ते क्रमात् वृधि मनुसूर्यानवांगुला ॥३३९॥ एक हस्तादि पंचातं पृथुत्वनोदयः सम । हस्ते सूर्यागुद्दि यावत् त्रिंशकराविधी ॥३४०॥
અર્થ—અનુક્રમે આંગળ ૯ નવ ગજ ૧૯ ઓગણસ આંગળ ૭ સાત ગજ ૨૭ સતાવીસ આગળ ૫, પાંચ ગજ ૩૫ પાંત્રીસ, આંગ ૩ ત્રણ ગજ ૪૦ ચાલીસ, આંગળ ૧ એક ગજ ૫૦ પચાસ, એ પ્રમાણે વૃદ્ધિ કરવી. ૩૩૮
ગજ પ પાંચથી તે ગજ ૧૦ દસ સુધી આગળ ૧૪ ચૌદની વૃદ્ધિ કરવી; ગજ ૧૦ દસથી માંડીને ગજ ૩૦ સુધી આંગળ ૧૨ બારની વૃદ્ધિ કરવી. ગજ ૩૦ ત્રીસથી માંડીને ગજ ૫૦ સુધી આંગળ ૯ નવની વૃદ્ધિ કરવી. ૩૩૯
"Aho Shrutgyanam'