________________
અર્થ–પ્રાસાદ રેખાએ પહેળે ગજ એકથી તે ગજ બાર સુધી હેયતે, જગતિ ઉંચી ૧ એક ગજે ૧૨ બાર ઇંચ રાખવી. (બાર ગજના પ્રાસાદને જગતિ ઉંચી છ ગજ રાખવી.) ગજ ૧૨ બારથી માંડી ને ગજ બાવીસ સુધી જગતિ ઉંચી ઇંચ આઠ એક એક ગજે વધારવી. બાવીશથી બત્રીસ ગજના પ્રાસાદને ગજના એથે ભાગે (છ આંગળ) ગજે વધારવી. ગજ બત્રીસથી તે ગજ પચાસ સુધી જગતિ ઊંચી ગજને પાંચમે ભાગે વધારવી. ૩૦૦
જગતિ ગજ એક, ગજ અઢી, ગજ ચાર, ગજ બાર, ગજ ચોવીસ, ગજ પચાસ અનુક્રમે વધારવી; ગજ અડધો આગળ પા, ગજ પા, આગળ પાનું અધ, એ પ્રમાણે વધારતા જવું. ૩૦૧
જગતિની ઉંચાઈમાં ઘાટ કે કર. तडुछाया भजत्माज्ञ त्वष्टा विंशति भाजते ॥ त्रीपदो जाडय कुंभस्य द्विभागं कर्णकंतथा ॥३०२॥ पद्म पत्र समायुक्तं त्रीपदा सर्व पत्रीका ।। द्विपदं खुरकंकुर्या सप्त भागं च कुंभकं ॥३०॥ कलसस्त्री पदोः प्रोक्तो भागेनातर पत्रकं ॥ कपोताली त्री भागं च पुष्पकंठो युगोसक ॥३०४॥ पुष्पकं जाडय कुंभस्य निर्गमस्यष्टभीः पदे ॥ कर्णषु च दीसापाला प्राच्यादिषु प्रदक्षिणे ॥३०५॥
અર્થ-જગતિની ઉંચાઈમાં ભાગ અડાવીશ કરવા, તે માલ્યા ૩ ત્રણ ભાગને જાડકુંભે કરે તેમાં ગલત, અને બે ભાગની કણકરવી તેમાંથી અંધારી કાઢવી. ૩૦૨
"Aho Shrutgyanam
