________________
- ( ૧૪ )
પદ ૧૪ મું, અષભજિન તવન. મેં જાનતીથી પરીસે અછા નહીં કઈ-એ-રાહ-તાલ-ગજલ.
મેસેં નેહ ધરી મહારાજ આજ દર્શ દીજીએ. દર્શ દીજીએ રે ભવ દુઃખ છીછએ.
મો-ટેક રે તુમ જ્ઞાની જગત તાત, બ્રાત તુમ શરણુ રીજીએ; શરણુ રીજીએ તો ભવ દુઃખ છીજીએ.
મ૦ ૧ નૃ૫ નાભિજીકે નંદ, ચાહત ઈદ ચંદ વૃદ; યે જ નિણંદ નિત્ય વંદ કીજીએ.
મે ૨ તુમ ધુલેવા નાથ મેક્ષ સાથ, અચલ આદિ બ્રહ્મ; ગ્રહી હાથ પ્રભુ રલકે ઉદ્ધાર કીજીએ.
મે ૦ ૩
કેમ કે ખ સા સા ની ની ધ મે સું નેહ ધ ર
ખ ખ કે ધ ધ ની સા મ હા રા જ
કેમ ખ ખ ખ ખ ખ ખ ની ધ પ ધ ની ની સારી નીસા
આ જ દ શ દી જીએ
નીસારી રી રીરી ગ મ પ મ ગમ રીગ રી સાની ની સ હે દ શું દી જીએ રે ભ વ દુઃ ખ ડી જી એ
ખ ખ ખ ખ
સારીગમ
એ
ગ મે
મ સેં
ર ગ ને હુ
રી ધ
સાની ધ રી મ
ધ હા
ની રા
સા જ
કાખખ ની ધ પ
આ
ધ જ
ખ ખ ની ની સારી દ ઈ દી
ખ ની જી
સા એ-૧
"Aho Shrutgyanam
