________________
રહેવું શીલપ્રેમીને. ત્યા હતું વસમું સદા; ત્યાં બન્યાં શીલસંગી સૌ, વિધિની શી વિચિત્રતા. દેહથી ન થતું માત્ર, શીલરક્ષા પરીક્ષણ તો ત્યાં કેમ ટકે દહે, વિધિનિષેધ-બંધન? ન બહ્મચર્યની નિષ્ઠા, પ્રતિષ્ઠત થશે જગે. ત્યાં લગી શસ્ત્રપૂજીની પ્રતિષ્ઠા નહિ તૂટશે. ન હાર ઓળખું ભાઈ, કંકણને ન ઓળખું; ઓળખ્યાં ઝાંઝર મેં તો, રઘુનાથ ખરુ કર્યું. નમતા નિત્ય માતાને, ભક્તિભાવથી પ્રભાતમાં તેથી જ ઓળખાય આ, ઝાંઝરે જાનકી તણું.” ન ચૂકે શીલ પ્રાણાતે, વાસનાળા નિમિત્તમાં પાપીમાં પુણ્ય રેલ તે, સ્ત્રી જાતિ પૂજ્ય સદા. જાનમાલ પ્રજા કેરાં, રક્ષવાં રાજ્યકાર્ય છે; પાવવાં શીલ, સ્વાતંત્ર્ય, તે પણ રાજ્યકાર્ય છે. જાણીને ના કર ભૂલ, અજાણતાંય ના કરો છતાં થઈ જાય તે તે, બાળીને જાગૃતિ ધરો. તો તમે નિશ્ચય ચેચે વધીને પાર પામશે પરંતુ પળની તેમાં, અજાગૃતિ ન રાખશે. જનની અંગના છાજે, દુરુપયેગ ના કદી, દુરુપગથી થાય, સાધનાની અધોગતિ. સર્વ નારી ગણે માતા, સદા ઝંઝા મહીં સ્થિર; રહે છે વિશે રાજી, ચોગી સહજ ન સમ. વર્ષથી ન ચ પાર્થ, ન ડગે આપદા મહીં વંદ્ય ને ધન્ય ગી તે, ન ડ ઊર્વશી થકી.
