________________
९]
जीतकल्पसूत्रम् । दुञ्चितिय दुब्भासिय, दुच्चे हिय एसऽगुत्तिया होति । भणमादीणं कमसो, एस पमाओ उ साहुस्स ॥७८५।। गुत्तो होइ कह ण्णू, मणमादीहिं तु साहुणा निच्च । तत्थोदाहरणे तू, जिणदासादी इमे वोच्छं ॥७८६॥ मणगुत्तीए तहियं, जिणदासो सावओ उ सेट्ठिसुतो।
मनोगुप्ती
जिनदासोसो सवराइपडिमं, पडिवण्णो जाणसालाए ।।७८७।
दाहरणम् भज्जुब्भामिग पल्लंक घेत्त खीलजुयमागया तत्थ । तस्सेव पायगुवरिं, मंचगपादं ठवेऊणं ।।७८८॥ अणयारमायरंती, पादो विद्धो य मंचखीलेणं । तो तं महंति वियणं, अहियासेती तहिं सम्मं ।।७८९॥ मणदुक्कडमुप्पण्णं, ण तस्स झाणम्मि णिञ्चलमइस्स । दह्रण तोय विलियं, इय मणगुत्ती करेतवा ॥७९०॥ वइगुत्तीए साहू, सण्णायगपल्लि गच्छए दहूँ ।
वचनगुप्तौ चोरग्गह सेणावइ, विमोइतो भणिउ मा साह ७९१॥ कस्यचित्
साधोरुदाचलिया य जण्णजत्ता, सण्णायग मिलिय अंतरा चैव ।। माइ-पिति-भातिमादी, सो वि णियत्तो समं तेहिं । ७९२॥ तेणेहि गहित मुसिया, दिट्ठो तो बिन्त सो इमो समणो। अम्हे हिं गहिय मुक्को, तो बेती अम्मया तस्स ॥७९३।। तुम्हेहि गहिय मुक्को ?, आम आणेह बेति तच्छुरियं । जा छिदामि थणं ति इ, किं ? ती सेणावती भणइ ॥७९४॥ दुज्जायजम्म एसो, दिड अम्हं तहा वि ण वि सिह । कह पुत्तो ? ती आमं, कह ण वि सिटुं ? ति धम्मकहा ।।७९५॥ आउट्टो उपसंतो, मुक्को मज्झं पि तं सि माय त्ति । सव्वं समप्पियं ती, वइगुत्ती एव कातया ॥७९६॥
हरणम्
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org