________________
स्वीपज्ञभाष्ययुत
[गाथा संवरियासवदारो, णवकम्मोवजणं ण कुव्वइ उ । पुवज्जितस्स खवणं, विणिज्जरा सा उ णायव्वा ॥७०८॥ सेलेसिं पडिवण्णे, दुचरिमसमयम्मि वट्टमाणे य । तहि सव्वसंवरा णिज्जरा य अवसेस देसम्मि ॥७०९॥ संवर-विणिज्जराओ, उभयमवी मोक्खकारणं होति । मोक्खपहो हेतू कारणं ति एते उ एगट्ठा ॥७१०॥ एतेसिं दोण्ह वि तू , तवो पहो हेउ कारणं होति । एतस्स वि पच्छित्तं, पहाणमंग मुणेतव्वं ॥७११॥ जेण तवो बारसहा, पच्छित्ते णिवतती तु दसभेदे । तेण पहाणं अंगं, तवस्स तू होति पच्छित्तं ॥७१२॥ गाहापच्छद्धेणं, तस्स वि जं भणिय जं च णाणस्स । णंतर ततिगाहाए, सारं तू तं चिमं आह ॥७१३॥ सारो चरणं तस्सा, णिव्वाणं चरणसाहणत्थं च। पच्छिन्तं तेण तयं, णेयं मोक्खत्थिणाऽवस्सं॥३॥ सामाइयमादीयं, मुतणाणं बिंदुसारपज्जन्तं । तस्स वि सारो चरणं, चरणस्स वि होति व्याणं ॥७१४॥ व्याणस्स अणंतर, चरणं चरणा अणंतरं गाणं । णाणविसुद्धीए पुण, चारित्तविसुद्धया होति ॥७१५॥ चारित्तविसुद्धीए, णेव्वाणफलं तु पावती अचिरा । सा पुण चरित्तसुद्धी, पच्छित्ताहीण णातव्वा ॥७१६॥ जम्हा एतेऽत्थ गुणा, पच्छित्ते वणिया तु सुत्तम्मि ।
तम्हा खलु णायव्वं, दसहा मोक्खस्थिणा जहिमं ॥७१७॥ प्रायश्चित्तस्य तं दसविहमालोयण-पडिकमणो-भय-विवेग-वोसग्गा।
तव-छेद-मूल-अणवट्ठया य पारंचियं चेव ॥४॥
भेदाः
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
