________________
स्वोपज्ञभाष्ययुतं
[गाथा सो वि अपरकमगती, सीसं पेसेति धारणाकुसलं ।
णातु तहि जो जोग्गो, इमेण विहिणा परिच्छित्ता ॥५६९॥ अपरिणत-अ- अपरकमो य सीस, आणापरिणामगं परिच्छेज्जा । तिपरिणत-परि रुक्खे व बीयकाए, सुत्ते वाऽमोहणाऽऽधारिं ॥५७०॥ णतानां शिष्याणां परीक्षणम्
दडु महल्ल महीरुह, भणितो रुक्खे विलग्गितुं डेवे । अपरिणतो बेति तयो, णो वट्टति रुक्खे आरोढुं ॥५७१॥ किं वा मारेतबो, अहतं ? तो बेह डेव रुक्खातो। अतिपरिणामो भणती, इय होतू अम्ह वेसिच्छा ॥५७२॥ बेति गुरू अह तं तू , अपरिगय अत्थे अ भाससे एवं । किं व मए तं भणितो, आरुह रुक्खे तु सच्चित्ते? ॥५७३॥ तव-णियम-णाणरुक्ख, आरुहिउँ भवमहण्णवावतं । संसारागडमूलं, डेवेहि मए तुम भणितो ॥५७४॥ जो पुण परिणामो खलु, 'आरुह'भणितो तु सो विचिंतेति। णिच्छति पावमेते, जीवाणं थावराणं पि ॥५७५॥ किं पुण पंचिंदीणं ?, तं भवियश्वेत्थ कारणेणं तु । आरुहणववसियं तू, वारेति गुरूऽहवा थंभे ॥५७६॥ एवाऽऽणध बीयाई, भणिते पडिसेह अपरिणामो तु । अतिपरिणामो पोट्टल, बंधुणं आगतो तत्थ ॥५७७॥ पञ्चाह गुरू ते तू , जहोदियाऽऽणेह अंबिलीबीये । ण विरोहसमत्थाईं, सञ्चित्ताई विभणियाई ॥५७८॥ परिणामगो हु तत्थ वि, भणती आणेमि केरिसाइंतु ।
कित्तियमित्ताई वा ?, विरोहमविरोहजोग्गाई ? ॥५७९॥ ५७० आणापरिणामगं आज्ञापरिणामिनं अवश्यमाज्ञाधारिणमित्यर्थः । वाऽमोहगाऽऽधारिं वाऽमोहनाऽऽधारिणम् ॥ ५७१ डेवे प्रतिक्षिप-पत इत्यर्थः ॥ ५७२ अम्ह वेसिच्छा अस्माकमप्येषा इच्छा ।। ५७६ भषियब्वेत्थ भवितव्यमत्र॥ ५७७ एषाऽऽणध एवमानयत ।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
