________________
वचनम्
नीतकल्पसूत्रम्। इय भणिए चोएती, ते वोच्छिण्णा हु संपदं इहई । तेस य वोच्छिण्णेस, णस्थि विसुद्धी चरित्तस्स ॥२५॥
प्रायश्चित्ताचोद्दसपुत्वधराणं, वोच्छेद्रो केवलीण वोच्छेदे ।
भावविषयं
चोदकस्य केसिंचि य आदेसो, पायच्छित्तं पि वोच्छिण्णं ॥२५६।। जं जत्तिएण सुज्झति, पावं तस्स तह देंति पच्छित्तं । जिण-चोदसपुव्वधरा, तबिवरीता जहिच्छाए॥२५७॥ पारगमपारगं वा, जाणते जस्स जं च करणिज्ज। देति तहा पचक्खी, घुणक्खरसमो तु पारोक्खी॥२५८॥ जा य ऊणाहिए वुत्ता, सुत्ते मग्गविराहणा । ण सुज्झे तीइ देतो उ, असुद्धो कं च सोहए २५९।। देंता वि ण दीसंती, मास-चउम्मासियाओ सोहीओ। कुणमाणा विय सोहि, ण पासिमोजो व सिं देजा।।२६०॥ सोहीए य अभावे, देंताण करेंतगाण य अभावे । वहति संपतिकाले, तित्थं सम्मत्त-णाणेहिं ॥२६१॥ णिज्जवगा यण संती, महपुरिसाणं तु तेसि वोच्छेते । तम्हा संपयकाले, णत्थि विसुद्धी सुविहियाणं ॥२६२॥ एवं तु चोतियम्मी, आयरिओ भणति ण ह तुमे णातं । आचार्यस्य
प्रतिवचः पच्छित्तं कहितं तू , किं धरती किं च वोच्छिण्ण ? ॥२६३॥ अत्थं पडुच्च सुत्ते, अणागतं तं तु किंचि आमसति । अत्थो वि को वि सुत्तं, अणागतं चेव आमसति ।।२६४॥ सव्वं चिय पच्छित्तं, पञ्चक्खाणस्स ततियवत्थुम्मि । तत्तो चिय णिज्जूढं, कप्प पकप्पो य ववहारो ॥२६५॥ ताणि धरती अन्ज वि, तेसु धरतेसु कह तुम भणसि । वोच्छिण्णं पच्छित्तं ?, तत्थ इमा तू परूवणया ॥२६॥
२६४. आमसति आमृषति-विचारयति ।। २६५ पकप्पो निशीथ सूत्रम् ॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org