________________
२०६
(O
स्वोपज्ञभाष्ययुतं
[गाथा बितिओ य तहिं भणिओ, सव्वादाणेण गिण्ह तणकटुं । णगरबहिट्ठा ठावय, गहिए णवरिं च वासासु ॥२४००॥ ठइएमु गेहेसुं, पलिते दई ततो उ तं णगरं । तणकट्ठाणं पुंजो, अइवमहग्यो तु सो जातो ॥२४०१॥ दमियरस्स सव्वं, ताहे सो गंतु भणति आयरियं । उच्छाइओ अहोऽहं, किह व ण णातं समं तुब्भे ? ॥२४०२॥ किं सउणिया णिमित्तं, हयंति अम्हं ? ति भणति णेमित्ती । होति कयाइ तयऽण्णह, रुटुं णातुं तयो खामे ॥ २४०३॥ एमादिणिमित्तेहि, उप्पाएन्तम्मि अत्थयाण भवे । सो एरिसयो पुरिसो, अब्भुटेजा जइ कयाइ ॥२४०४॥ तस्स तु ण उवढवणा, तम्मि खेत्तम्मि जाव संचिक्खे । एस च्चिय अणवट्ठो, जऽणुववणा तहि खेत्ते ॥२४०५।। णेतूण अण्णखेतं, तस्स उवट्ठावणा तु कायव्वा । तहिं णोवट्ठा खेत्ते, किं कारण ? भण्णती सुणसु ॥२४०६।। पुवन्भासा भेसेज्ज, किचि गोरव सिणेह भययो वा । ण सहति परिस्सहं पि य, णाणे कंडु व्व कच्छुल्लो ॥२४०७॥ तेण तु तहितं थाणे, ण हु देन्ती तस्स भावलिंगं तु । देजा व कारणम्मी, असिवोमादीसु तप्पिहिति ॥२४०८।। ण य मुच्चति असहातो तहितं पुट्ठो तु भणति वीसरियं । अहवा वि उत्तिमढे, देजाहो लिंग तत्थेव ॥२४०९।। एवं ता ओसण्णे, गिहत्थे पुण दव्यभावलिंगाई । दोण्णि वि ण वि दिज्जती, दिज्जेज व उत्तिमम्मि ॥२४१०॥ एवं अत्थायाणे, जे पुण सेसा हवंति अणवहा। साहम्मि-अण्णधम्मियते गादी ते उ भयणिज्जा ॥२४११॥ का पुण भयणा एत्थं ?, आहारे उवहितेण अचित्ते । लहुगो लहुगा गुरुगा, अणवट्टप्पो व आदेसा ॥२४१२।।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
