________________
८७ ]
जीतकल्पसूत्रम् । अण्णोवस्सयबाहिं, णिवेस वाडे य गाममुज्जाणे । सीमाए जा णेय, सव्वत्थ वि अन्तो बहिया वा ॥२३१०॥ एतेसुं तेण्णे तेमासलहुं आइकाउ जा छेदो। अडोक्कंती णेयं, अद्दिढेसा भवे सोही ॥२३११ मासगुरुगादि दिटे, मूलं सेहस्स एयणिट्ठाई। अभिसेयाऽऽयरियाणं, एक्के ठाणगं बड़े ॥२३१२॥ एवं तुवस्सयाओ, साहम्मीणुवहिमवहरंतस्स । वावारिए इदाणिं, वोच्छं सयमेव गेहन्ते ॥२३१३॥ वावारिया गुरूहिं, बच्चह आणेह तिविहमुवहिं ति। तं लद्धं तत्तो चिय, तुझं मज्झे य अत्तही ॥२३१४॥ लहुओ अत्तटुंते, जति पुण आणेत्तु गुरुण न णिवेदे । तो होती चतुलहुगा, अणवठ्ठप्पो व आदेसा ॥२३१५॥ वावारियतेण्णेयं, अण्णो पुण सावए णिमन्तेन्ते । पडिसिद्धाऽऽयरियेणं, दणं तत्थ गंतूणं ॥२३१६॥ बेती झामिय उवही, अहयं च गुरूहि पेसिओ देह । तो दिण्णो तेहुवही, किह पुण सडेहिं सो णातो ? ॥२३१७॥ सो त घेत्तण गतो, णवरं ते आगता गुरुसगासं । पुच्छंति य ते सड़ा, उवहिं पहुत्तो व ण पहुत्तो ? ॥२३१८॥ केवइयं वा दई ?, तो बिन्ति ण डज्झए हु उवहि त्ति । केण व णीतो उवही ?, इति सोच्चा पत्तिमप्पत्ति ॥२३१९॥ लहुगा अणुग्गहम्मी, गुरुगा अप्पत्तिए मुणेयव्वा । मूलं च तेणसद्दे, वोच्छेयपसजणा सेसे ॥२३२०॥ एवं ताव अडझंते, अह सचं झामितो भवे उवही । पेसविओ य गुरूहि, लद्धे तहिं अंतरा जो तु ॥२३२१॥
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
