________________
Vada] Nihnayavāda
:265: निपतितेऽन्यविषये समुचारिते यः खलु प्रत्याख्यानविषयाने कम्पषिक्षातिक्रान्तः स्पष्टः प्रत्याख्यातुर्मनोगतो भावस्तदेव प्रत्याख्यानं प्रमाणं-स एव प्रत्याख्यातृविवक्षितप्रत्याख्यानविषयो मनोगतो भावः प्रमाणम् , न तु व्यञ्जनं शब्द इत्यर्थः । कुतो न व्यञ्जनं प्रमाणम् ? । यतश्छलना छलमात्रं तद् व्यञ्जनमतोऽप्रमाणम् , मावाननुरोधेन प्रवृत्तत्वात् । तदेवमागमेऽपि वचनस्याप्रामाण्येनोक्तत्वाद् यदि यावजीवावधिको मनसो भावस्त्वयेष्यते तदा वचनेनापि “यावजीवम्" इत्युच्चार्यताम् , किं मिथ्याग्रहेण ? इति ॥२५४५॥
D. C. Suppose somebody has decided in his mind to observe the vow of relinquishing three kinds of food and declares through mistake that “I relinquish four kinds of food.' In such a case, where the statement made is not consistent with the real object of mind, a wrong utterance of words should not be considered, but the real purpose formed in his mind should be given importance. Since such utterances are made without any fixed consideration of the real object of mind, they become (at times ) deceitful. Therefore, the agamas do not take vacana or verbal statement as really ) authentic but the true feeling in mind. Leaving aside your false persistence of verbal statement, you should, therefore, accept the true principle of sa-parimāna pratyakhyāna. 250 (2545).
Then, इय पण्णविओ विन सो जाहे सद्दहई पूसमित्तेण । अन्नगणत्थेरेहि य काउं तो संघसमवायं ॥२५१॥२५४६॥ आहूय देवयं बेइ जाणमाणो वि पच्चयनिमित्तं । वच जिणिंदं पुच्छसु गयाऽऽगया सा परिकहेइ ॥२५२॥२५४७॥ संघो सम्मावाई गुरूपुरोगो त्ति जिणवरो भणइ । इयरो मिच्छावाई सत्तमओ निह्नवोऽयं ति ॥२५३॥२५४८॥ एईसं सामत्थं कत्तो गंतुं जिणिंदमूलम्मि । बेई कडपूयणाए संघेण तओ कओ षज्झो ॥२५४॥२५४९॥ 251. Iya pannavis vi na so jahd saddahai Pasamittena |
Annagaṇatthèrèhi ya kāum to sanghasamavāyam. (2546)
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
