________________
256 दुःसामपि सहिष्णुः परीषहपरंपराम् । निरीहो नन्दनमुनिर्वर्षलक्ष वपोऽकरोत् ॥ २२८ ॥
॥ सप्तमिः इन्कम् ॥ अद्भक्त्यादिमिः स्थानैर्विचस्यापि महातपाः । दुरनमर्जयामास वीर्यभामकर्म सः ॥ २२९ ॥ स निष्कलंक भामण्यं चरित्वा मूतोऽपि हि । आयुपर्यन्तसमये व्यवादाराधनामिति ॥ २३० । मानाचारोऽष्टधा मोक्तो यः कालविनयादिकः । तत्र मे कोऽप्यविचारो योऽभूभिन्दामि त त्रिधा ॥ २३१॥ यः प्रोक्तो दर्शनाचारोऽवृषा नियंत्रितादिकः । तत्र मे योऽतिचारोऽभूत्रिषापि व्युत्सृजामि तम् ॥ २३२ ॥ या कृता प्राणिनां हिंसा सूक्ष्मा वा बादरापि वा। मोहादा कोमतो वापि व्युत्सृजामि त्रिधापि ताम् ॥ २३३ ॥ हास्यभीलोभकोषाधयन्यूषा भाषितं पया। तत्सर्वमपि निन्दामि प्रायश्चित्तं चरामि च ॥ २३४ ॥ अल्प भूरि च यत्क्वापि परद्रव्यमदत्तकम् । आर्तरागादय द्वेषात्तत्सर्व न्युत्सृजाम्यहम् ॥ २३५ ॥ तरच मानुषं दिव्यं मैथुनं मयका पुरा । यत्कृतं त्रिविधेनापि त्रिविधं व्युत्मजामि तत् ॥ २३६ ॥ बहुधा यो धनधान्यपश्चादीनां परिग्रहः । लोभदोषान्मयाकारि व्युमुजामि प्रियापि तम् ॥ २३७ ॥ पुत्रे कलत्रे मित्रे च बन्धौ धान्ये घने बृहे। अन्येष्वपि ममत्वं यत्तत्सर्व व्युत्सृजाम्यहम् ॥ २३८ ।
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
www.jainelibrary.org
