________________
ભાવનાબેાધ
ભરેલી, ભયને ઉપજાવનારી અતિ રૌદ્ર વેદના આ આત્માએ ભોગવી છે. જન્મ, જરા, મરણ એ ભયનાં ધામ છે. ચતુર્ગતિરૂપ સંસારાવીમાં ભમતાં અતિ રૌદ્ર દુઃખા મેં ભોગવ્યાં છે. હે ગુરુજના ! મનુષ્યલેાકમાં જે અગ્નિ અતિશય ઉષ્ણુ મનાયેા છે, તે અગ્નિથી અનંતગણી, ઉષ્ણુ તાપવેદના નરકને વિષે આ આત્માએ ભાગવી છે. મનુષ્ય લેાકમાં જે ટાઢ અતિ શીતળ મનાઈ છે, એ ટાઢથી અનંતગણી ટાઢ નરકને વિષે અશાતાએ આ આત્માએ ભાગવી છે. લેાહમય ભાજન, તેને વિષે ઊંચા પગ બાંધી નીચું મસ્તક કરીને દેવતાએ વૈક્રિય કરેલા ધૂંવાકૂવા ખળતા અગ્નિમાં આક્રંદ કરતાં, આ આત્માએ અત્યુગ્ર દુઃખ ભોગવ્યાં છે. મહા દવના અગ્નિ જેવા મરુ દેશમાં જેવી વેળુ છે તે વેળુ જેવી વમય વેળુ કદંબ નામે નદીની વેળુ છે, તે સરખી ઉષ્ણુ વેળુને વિષે પૂર્વે મારા આ આત્માને અનંત વાર માન્યા છે.
૪
આક્રંદ કરતાં પચવાના ભાજનને વિષે પચવાને અર્થે મને અનંતી વાર નાખ્યા છે. નકમાં મહારૌદ્ર પરમાધામીએએ મને મારા કડવા વિપાકને માટે અનંતી વાર ઊંચા વૃક્ષની શાખાએ બાંધ્યા હતા. અંધવ રહિત એવા મને લાંબી કરવતે કરીને છેવો હતા. અતિ તીક્ષ્ણ કંટકે કરીને વ્યાસ ઊંચા શાલ્મલિ વૃક્ષને વિષે આંધીને મહા ખેદ પમાડ્યો હતા. પાશે કરીને ખાંધી આઘેાપાછે ખેંચવે કરી મને અતિ દુઃખી કર્યાં હતા. મહા અસહ્ય કલુને વિષે શેલડીની પેઠે આક્રંદ કરતા હું અતિ રૌદ્રતાથી પીડાયે હતા. એ ભાગવવું પડયું તે માત્ર મારાં અશુભ કર્મના અનંતી વારના ઉદયથી જ હતું. શ્વાનને રૂપે સામનામા
