________________
९२०
गाहा ।
विसेसचुणि
"मोयं तु० " गाहा । इमो देविदितो
दी ओसहभावित, मोयं देवीय पज्जिओ राया ।
आसाय पुच्छ कहणं, पडिसेवा मुच्छिओ गलितं ॥५९८७॥
अह रन्ना तूरंते, सुक्कग्गहणं तु पुच्छणा विज्जे । जड़ सुक्कमत्थि जीवइ, खीरेण य पज्जिओ न मओ ॥५९८८ ॥
सुत्वऽववाओ, आयमइ पियेज्ज वा वि आगाढे । आयमण आमय अणामय य पियणं तु रोगम्मि ॥५९८९ ॥ "दीहे ओसह० " गाहाद्वयम् । जहा
-
[ मोयपगयं
[" अह रन्ना० " " सुत्तेणेवऽववाओ० " ]
एगो राया अहिणा खइतो महाविसेणं । वेज्जेणं भणितं - जइ परं मोयमादियति उसधरचितं । तओ देवीतणयं उसधविरचितं मोयं दिण्णं । तेणं थोवावसेसं आसादियं णायं तो पउणो 'पुच्छइकिं तं ओसधं ? तेहिं कधियं वेज्जस्स सामिस्स । सो राया तेणं वसीकओ दिया रतिं च पडिसेविउमारद्धो । देवीए णायं । मओ होहिति । [सुक्कं ] कप्पासेण सारवितं । अवसाणे णीसहो जाओ मरिउमारद्धो । वेज्जेण भणितं - जइ एतस्स चेव तनयं सुक्कं अत्थि तो जीवइ । ती भणितं - अथ । खीरेण समं कढेउं दिन्नं । पउणो जाओ ।
एवं चेव वसीकरेज्ज, पुच्छेज्ज वा । काए इमं ? सिट्ठे भणेज्जा - तं अहो ते अज्जे सुगंधं जइ ताव इमं आदियं इयरमवि होतु त्ति, पडिगमणादी, तम्हा न कप्पर । जदा कारणं तया सपक्खे आदितव्वं, किं च कारणं ?
दीहाइयणे गमणं, सागारिय पुच्छिए य अइगमणं । तासि सगारजुयाणं, कप्पइ गमणं जहिं च भयं ॥५९९०॥ "दीहाइयणे० " गाहा । दीहाइ तक्खणं चेव खइए संजयाणं घेप्पइ ।
निद्ध भुत्ता उववासिया व वोसिरितमत्तगा वा वि । सागारियाइसहिया, सभए दीवेण य ससद्दा ॥५९९१॥
" निद्धं० " गाहा । जया तेसिं नत्थि तद्दिवसं निद्धेणं आहारिएणं, अहवा वोसिरितं तक्खणादेव, अण्णं नत्थि तो निग्गंथीणं पडिस्सयं गम्मति । जइ णिद्दोच्च' एमेव गंतव्वं ति ।
१. = निर्भयम् - मलवृ ।
