________________
भासगाहा-५८३५-५८४७] पंचमो उद्देसो
८८९ वेत्तियं ण करेंति मासलहुँ, कालगुरु । उग्गालो आगओ विर्गिचिंति मासलहु, तवगुरुं । उइल्लति मासगुरुं, उभयगुरुं ।
जे अप्पत्तभूमिया खेत्तंतो अद्धजोयणाओ आगया ते जइ पादोसियं ण करेंति मासगुरुं, वेरत्तियं ण करेंति मासगुरुं, उग्गालो उइलइ चउलहु एए तवकालविसेसिया । जोयणाओ :: (चतुर्लघु), :: (चतुर्लघु), :: (चतुर्लघु), :: । (चतुर्गुरु) ।
दुजोयणाओ :: । (चतुर्गुरु), :: । (चतुर्गुरु), :: । (चतुर्गुरु), ::: (षड्लघु) । चउजोयणाओ ::: (षड्लघु), ::: (षड्लघु), ::: (षड्लघु), ::: । (षड्गुरु) । अट्ठजोयणाओ ::: । (षड्गुरु), ::: । (षड्गुरु), ::: (षड्गुरु), च्छेदो । बारससु जोयणाओ च्छेदो, मूलं, अणवट्ठो, पारंचिओ। एसा आरोवणा दोहिं परिवाडिहिं गाहाहिं गहिएल्लिय ।
जह भणियं चउत्थस्स य, तह इतरस्स पढमे मुणेयव्वं । पत्ताण होति भतणा, जे जतणा जं तु वत्थव्वे ॥५८४५॥
"जह भणियं०" गाहा । अप्पत्तभूमियाणं अट्ठजोयणादीणं । एसा लक्खणगाहा । चउत्थपयं उइलणं । जहा एयस्स पच्छित्तं भणियं तं इयरेसिं आदियं भवति । एवं सव्वत्थ ।
एएण सुत्त न गतं, सुत्तनिवाते इमे तु आदेसा। लोही अ ओम पुण्णा, केइ पमाणं इमं बेंति ॥५८४६॥
"एएण सुत्त०" गाहा । एएण सुत्तं ण कयं, किं पुण? विकोवणाणिमित्तं । सुत्तणिवाएणं पुण इमे आदेसा'लोही य ओम पुण्ण' त्ति । अस्य व्याख्या
अति भुत्ते उग्गालो, तेणोमं भुंज जण उग्गिलसि ।
छड्डिज्जति अतिपुण्णा, तत्ता लोही ण पुण ओमा ॥५८४७॥
"अति भुत्ते०" गाहा । कण्ठ्या । साहूणं जुत्तं आहारेयव्वं जहा उग्गालो चेव ण एइ । पाहाडए समुद्दिट्ठस्स उग्गालो आगच्छइ । जहा लोहिया दाणस्स भरिया अट्ठाहेज्जइ। जइ तं उव्वत्तइ सव्वं छड्डिज्जइ, अग्नी वि य विज्झविज्जइ । एवं चेव जइ पाहाडए समुद्दिसंति तो वातेणं उद्धाइतो णं उग्गालो एति । अह पुण ऊणा लोहीता अंतो अंतो उव्वत्तति उवरिहत्तं ण निग्गच्छइ । एवं जइ ओमं समुद्दिसइ तो वाते विचलिए उग्गालो ण चेव एइ । तम्हा पमाणेणं भोत्तव्वं । तं पुण पमाणं णेगमपक्खिस्सिता केइ इमं इच्छंति -
