________________
भासगाहा-६१११-६११९] छट्ठो उद्देसो
९४५ "निव्वेद पुच्छिय०" गाहार्द्धम् । केण णिव्वेएण पव्वइओसिं ? भणइ-उब्भमइला मे भोइया । कक्कसे निव्वेयं पुच्छितो भणइ
मयं व जं होइ रयावसाणे, तं चिक्कणं गुज्झ मलं झरंतं । अंगेसु अंगाइ णिगृहयंती, निव्वेयमेयं मम जाण सोमे ! ॥६११४॥ सखेदणीसढविमुक्कगत्तो, भारेण छिन्नो ससई व दीहं । हीओ मि जं आसि रयावसाणे, अणेगसो तेण दमं पवण्णो ॥६११५॥
"मयं व जं होइ०" ["सखेदणीस?विमुक्क०"] वृत्तद्वयम् । अप्पणिज्जतेसु अंगेसु अप्पणिज्जियाणि चेव अंगाणि णिगृहयइ । एवं लज्जए सखेदमात्मीयो खेदः णिसट्टे इति णिच्चेट्ठो जहा भारेणं छिन्नो दीर्घं नि:श्वसते ।। इदाणिं गारत्थियवयणं
अरे हरे बंभणपुत्ता, अव्वो बप्पो त्ति भाय मामो त्ति । भट्टिय सामिय गोमिय, लहुओ लहुआ य गुरुआ य ॥६११६॥ संथवमादी दोसा, हवंति धी मुंड ! को व तुह बंधू । मिच्छत्तं दिय वयणे, ओभावणता य सामि त्ति ॥६११७॥
"अरे हरे०" ["संथवमादी०"] गाहा । हरे त्ति वा, अरे त्ति वा बंभणपुत्तो त्ति वा भणइ मासलहु, अव्वो बप्पो त्ति भाय मामो त्ति वा भणइ :: ४ (चतुर्लघु), भट्टि त्ति वा गोमिय त्ति वा भणइ :: । ४ (चतुर्गुरु), आणादी विराहणा-न तुमं जाणसि को वि अहं को तुमं अरे त्ति भणसि । असंखडादयो दोसा । इयराणि वदंतस्स उब्भावणा पवयणे-एतेसिं पि य मातादी पूयणिज्जा, अविरतियाउ वदंतस्स सविसेसतरा दोसा ।
इदाणि विउसवियं वा पुणो उदीरेइ ।
खामितवोसविताई, अधिकरणाइं तु जे उति । ते पावा णायव्वा, तेसिं च परूवणा इणमो ॥६११८॥ उप्पायग उप्पण्णे, संबद्धे कक्खडे य बाहू य ।
आवट्टणा य मुच्छण, समुघायऽतिवायणा चेव ॥६११९॥ "खामित०" ["उप्पायग०"] गाहा । अस्य व्याख्या-अहं णाम तुमे तया एयाणि
