________________
( ૪ )
લો છે; તેમજ અહીં ફળફૂલ ખાઈ હું મારી આવિકા ચલાવું છુ. તે સાંભળી ગુરૂમહારાજે તેણીને ધીરજ આપી કહ્યુ કે, હું રાણી! તમા કંઈ પણ પીકર ચિંતા કરેા નહીં; આ તમારા પુત્ર ગુજરાતના રાન્ન થશે, અને ધણાં ઉત્તમ ધર્મનાં કાર્યો કરશે. તે સાંભળી રૂપસુંદરી રાણીને ઘણેાજ હર્ષ થયા. પછી ગુરૂમહારાજે ઉપાશ્રયે આવી શ્રાવક લોકાને તે વૃત્તાંતથી વાકેફ કર્યો, અને કહ્યું કે, તમા તે માળકને તેની માતા સહિત અહીં લાવા ? તે બાળક આ ગુજરાત દેશના રાજા થશે. તે `સાંભળી ખુશી થયેલા શ્રાવકે વનમાં જઈ, વનરાજ સહિત રૂપસુંદરીને ત્યાં તેડી લાવ્યા; તથા તેઓનુ પાળણપોષણ કરવા લાગ્યા. અનુક્રમે જ્યારે તે વનરાજ મોટા થયા ત્યારે રમત રમતી વેળાએ ગામના બળ બાળકાને તે મારવા લાગ્યો, તે તે ગામના લોકોએ તેની માતાને કહ્યું કે, હવે તમા અહીંથી ચાલ્યાં ; તે સાંભળી રૂપસુંદરી રાણી પણ પાતાના પુત્ર વનરાજને સાથે લેને જ્યાં પાતાના ભાઈ સુરપાળ રહેતા હતા ત્યાં ગઇ; તે વખતે તે સુરપાળ ભુવડના દેશમાં લુંટફાટ કરી પાતાની આજીવિકા ચલાવતા હતા ; તેથી વનરાજ પણ પોતાના મામાને તે લુંટફાટના કામમાં મદદ કરવા લાગ્યો. એક વખતે તે વનરાજ કેટલીક લુંટ કરીને આવ્યા બાદ વનમાં ભાજન કરવા ગેંડા, પરંતુ તે સમયે ભાજન માટે ધી નહીં હાવાથી તેણે પાતાના માસાને શ્રી શોધી લાવવા માટે હુકમ કર્યાં ; તે માણસા પણ તે વખતે ધીની શોધ માટે ચારે દિશા તરફ જોવા લાગ્યા, એટલામાં તેઓએ એક વટેમાર્ગુ વાણીઆને ચાલ્યા જતા જોયા. તે વાણીઆને ખભે ઘીની એક કુંડલી લટકાવેલી હતી; તેથી ખુશી થયેલા તે વનરાજના માણસોએ તે વાણી પાસે જઇ કહ્યું કે, તુ... અમાને ઘી આપ ? ત્યારે વાણીએ કહ્યું કે, અરે ! લુચ્ચા ! શું તમારા દાદાની મા છે? ા ઘી નહીં મળે; તે સાંભળી ભયભીત થયેલા તે માસાએ વનરાજ પાસે જઈ તે વૃત્તાંત કહી સભળાવ્યું, ત્યારે વનરાજે તે વિષ્ણુકને પાતાની પાસે માલાવી તેની પાસેથી ઘી માગ્યું; ત્યારે વાણીએ આગળ બુદ્ધિ લાવી વિચાર્યું કે, હવે અહીં ઘી આપ્યા વિના ચાલશે નહીં; કેમકે હું તા એકલા હ્યુ, અને આ લોકા તા ધણા છે, માટે જો આનાકાની કરીશ તો ઘી પણ જો, અને માર પણ ખાવેા પડશે. એમ વિચારી તે વણકે વાણીયાગત વાપરી કહ્યું કે, હું મહારાજ ! આપ તા કાઈ રાજ્યને યોગ્ય જણાએ છે, છતાં અહીં વનવગડામાં કેમ ભટકયા કરે છે? વળી આ ઘી પણ આપનુંજ