________________
( ૧૧ )
અને તેની માતાએ તેનું કારણ પૂછયાથી તેણે તે વૃત્તાંત નિવેદન કર્યું. તે સાંભળી તેની માતા તથા સઘળા સંધ પુસ્તક ગુમ થવાથી બહુ દિલગીર થયાં; પછી તે મળે શ્રુતદેવતાનું પર્વતની ગુઢ્ઢામાં રહી તપસ્યાપૂ ક આરાધન કરવા માડ્યું, પછી એક હાડા તુષ્ટમાન થયેલી શ્રુતદેવતાએ તેની પરીક્ષા માટે અદૃશ્ય હી તેને પૂછ્યું કે, આજે તે શાનુ ભાજન કર્યું છે ? ત્યારે તેણે કહ્યું કે, વાલનું. પછી છ માસ બાદ કરીને તે દેવતાએ તેને પૂછ્યું કે, શાની સાથે ? ત્યારે મહાસ્મરણશક્તિવાળા તેણે કહ્યુ કે, ગોળ, ઘીતી સાથે. તે સાંભળી શ્રુતદેવતાએ પ્રત્યક્ષ થઇ તેને કહ્યુ કે, કંઇક વરદાન માગ. ત્યારે મળ્યે કહ્યું કે, તે નયચક્રનું પુસ્તક મને પાછુ આપે।, તે સાંભળી શ્રુતદેવીએ ક્યુ કે, તે ગ્રંથ પ્રગટ કરવાથી દ્વેષી દેવા ઉપદ્રવ કરે તેમ છે, માટે હું તને એવું વરદાન આપું હ્યુ કે, તે ગ્રંથના ફક્ત ઍકજ શ્લાથી તને તે ગ્રંથને સર્વ અ ધ્યાનમાં આવશે; એમ કહી તે દેવી અંતર્ધ્યાન થઇ. પછી એક દહાડ શ્રી જિનાનંદસૂરિ ત્યાં પધાર્યાં, અને સંધની આજ્ઞાથી તેમણે મને સૂરિપદ આપ્યું; હવે ત્યાં છતયશાયે પ્રમાણ ગ્રંથ રચ્યા, તથા યજ્ઞે નિમિત્ત સંહિતા બનાવી. એક વખતે મધુસૂરિએ વૃદ્ધ મુનિએ પાસેથી સાંભળ્યું કે, બધાએ ભૃગુકચ્છમાં પેાતાના ગુરૂના તિરસ્કાર કર્યા હતા; તે સાંભળી તે તુરત ભરૂચમાં આવ્યા, તથા ત્યાંના સધે તેમનું ઘણુંજ સન્માન કર્યું; મધુસરને ત્યાં આવેલા જાણીને બોહ્રાચાર્ય આનંદ અત્યંત ષ્ટિ થ્યા. છેવટે ત્યાં રાજાતી સભા સમક્ષ મલરિએ તે ઐાદ્દાચાર્યના પરાજય કર્યોઃ અને તેથી શાસનદેવીએ તેનાપર પુષ્પવૃષ્ટિ કરી. રાજાએ પણ મલ્લુસરને મહેાત્સવપૂર્વક વાદીનું બિરૂદ આપીને બધ્ધાને પોતાના રાજ્યમાંથી કહાડી મેલ્યા ; છેવટે શાકના માર્યા તે આન' નામના ઔદ્વાચાર્ય પણ ત્યાંજ મરણ પામ્યા; પછી તે મવાદીસરએ પોતાના ગુરૂને ત્યાં મેલાવ્યા, તથા સર્વ સમક્ષ નયચક્રનું વ્યાખ્યાન કર્યું; તેમ તેમણે ચાવીશ હજાર શ્લોકાનું પદ્મચરિત્ર (જૈન રામાયણ બનાવ્યુ.) વળી તેમણે ધર્માત્તરાચાર્યે કરેલા ન્યાયબિંદુપર ટીકા રચી છે. આ મલવાદી આચાય વિક્રમ સંવત ત્રણસો ચોદમાં વિદ્યમાન હતા.