________________
પ્રકરણ ૭ મું.
વિક્રમ સંવત ૧૩૧ શ્રી પ૧૦.
(દિગંબરોની ઉત્પત્તિ, શ્રી ચંદ્રસૂરિ, સામંતભદ્રસૂરિ, શ્રી વૃદ્ધદેવસૂરિ, શ્રી પ્રદ્યોતનાર, શ્રી માનદેવ,માનતુ ગરિ, શ્રી વીરસર, શ્રી જયદેવ, શ્રી દેવાનંદસૂરિ, મલ્લવાદીઆચાર્ય, આઢાના પરાજય, શિલાદિત્ય રાજા, વલ્લભીપુરના ભગ,શત્રુજય માહાત્મ્યનીરચના, વિક્રમસિર, નરિસ ંહસર,સમુદ્રસૂરિ, માનદેવસૂરિ દેવઠ્ઠીગણી ક્ષમાશ્રમણ, જૈન સિદ્ધાંતાનું પુસ્તકારૂઢ થવું વિગેરે.)
દિગંબરાની ઉત્પત્તિ. વિક્રમ સંવત ૧૯૯
શિવભૂતિ અથવા (સહસ્રમલ્લ) નામે એક માણસ રથવીર નામના નગરમાં રહેતા હતા; અને તે ત્યાંના રાજાની નાકરી કરતા હતા. એક વખતે રાત્રિએ કંઈ કારણસર તેની માતાએ તેને પકેા દેવાથી તે ઘર છેડીને ચાલતા થયા. તથા નાના ઉપાશ્રયમાં જઈ ત્યાં રહેલા આ કૃષ્ણ નામના આચાર્ય જી પાસે તેણે દીક્ષા લીધી. એક વખતે ત્યાંના રાજાએ ખુશી થઈને તેને એક રત્નકબલ (કીમતી શાલ) આપી, તેપર તેને ઘણા મેહ લાગ્યા; તેથી ગુરૂ મહારાજે તેને રૂપા આપ્યા કે, આવી કીમતી શાલ માહનું કારણ હાવાથી સાધુએ રાખવી ન જોઈએ; એમ કહ્યા છતાં પણ તેણે તે શાલ તજી નહીં; આ શ્રી ગુરૂમહારાજે એક વખતે તેની ગેરહાજરી દરમ્યાન તે કીંમતી શાલ ફડાવીને ફેંકી દેવરાવી; આથી તે સહસ્રમલ્લને ગુસ્સો આવ્યો, અને તે
