________________
( ૩૬ ) કર્મને સંગી જીવ અનાદિ કાળને છે. તે સંગના મમત્વથી ઉલટા ભાવમાં વહી રહ્યું હતું. જ્યારે તેને સિદ્ધાંતને વેગથી જડચેતનની ભિન્નતાનું જ્ઞાન થયું, ત્યારે તે પોતાના સ્વરૂપને તથા પરના પુગળના સ્વરૂપને સમજ્યા. અને તે પરના રૂપથી જુદો થશે અને તેણે પિતાના સ્વરૂપનું ગ્રહણ કર્યું.
જીવને જડ-પુગળને પેગ તે પારકા વસ્ત્રના જેવું છે. જે સિદ્ધાંતથી એ જ્ઞાન થયું, તે સિદ્ધાંત પેલા વસ્ત્રના માલેકના જે સમજે, જેમ પેલાને તે વસ્ત્ર પારકું છે એવું જ્ઞાન થયું, એટલે તે વસ્ત્રને તેણે છોડી દીધું, તેવી રીતે જીવને જ્યારે પિતાના સ્વરૂપનું અને પરના સ્વરૂપનું જ્ઞાન થયું, ત્યારે પતે તે પરરૂપથી જુદા થશે એટલે તેને પરરૂપને ત્યાગ કર્યો અને પિતાના સ્વરૂપનું તેણે ગ્રહણ કર્યું હતું,
હે પ્રિય પ્રવાસી, હવે તેને માટે હું તને એક નીચેની કવિતા કહ્યું તે તું ધ્યાન દઈને સાંભળજે. એ કવિતા તને નિશ્ચનયના સ્વરૂપનું ભાન કરાવશે
સહિષ્ણુ છે.
" कहै विचच्छन पुरुष सदा हों एक हों; अपने रससों नर्यो आपनी टेक हों। मोह कर्म मम नांहि नहि भ्रम कूप है, शुछ चेतना सिंधु हमारो रूप है. ॥ १ ॥
પ્રવાસી તે સાંભળી પ્રસન્ન થઈ બે મહાનુભાવ, મેં આ કવિતાને ભાવાર્થ મારી બુદ્ધિ પ્રમાણે ગ્રાહ્ય કર્યો છે,
