________________
થશે? એમ વિચારી જ્ઞાનને ઉોગ દી તે જૈનસંઘમાં તે કોઇ તે યોગ્ય પુરૂષ જણાય નહીં; અન્ય દર્શનીયામાં ઉપયોગ દેવાથી રાજગૃહ નગરના રહેવાસી શથંભવ ભદ્રને યોગ્ય જોયા; તેથી પ્રભવ સ્વામી વિહાર કરીને રાજગૃહમાં આવ્યા; ત્યાં જોયું તો શયંભવ ભટ્ટ યજ્ઞ કરે છે, તેથી તે યજ્ઞશાળામાં પ્રભવ સ્વામીએ બે સાધુઓને મોકલ્યા, અને તેઓને કહ્યું કે, તમારે ત્યાં જઈ એમ કહેવું કે, “અહો! આ તે મહા કષ્ટ છે, કંઈપણ તત્ત્વ જણાતું નથી.” પછી તે બન્ને સાધુઓએ ત્યાં જઈ તેમ કહેવાથી શäભવ ભદ્દે વિચાર્યું કે, આ મુનિઓ મહાવ્રત ધારી શાંત મનવાળા છે, માટે તે જૂઠું બોલે નહીં. એમ વિચારી તેણે પોતાના ગુરૂને પૂછયું કે, ખરું તત્ત્વ શું છે? ત્યારે ગુરૂએ અસત્ય ઉત્તર આપવાથી શયંભવ ભટ્ટ ક્રોધાયમાન થઈ તલવાર કહાડી ત્યારે ગુરૂએ ભયને લીધે કહ્યું કે, આ યજ્ઞસ્તંભની નીચે અરિહંત પ્રભુની પ્રતિમા છે, તેને અમો ગુપ્ત રીતે પૂજીએ છીએ, તેથી યજ્ઞમાં વિશ્ન આવતું નથી. માટે તે અરિહંત પ્રભુએ કહેલો દયામય એ જૈન ધર્મ સત્ય છે; તે સાંભળી શય્યભવ ભટ્ટે ખુશી થઈ યજ્ઞને છેડીને પ્રભવ સ્વામી પાસે આવી દીક્ષા લીધી. આ શ્રી શય્યભવાચાર્યજીએ પિતાના પુત્ર મનક મુનિ માટે દશવૈકાલિક સૂત્રની રચના કરી છે. તેનું વૃત્તાંત એવું છે. કે, જ્યારે શયંભવ આચાર્યજીએ દીક્ષા લીધી ત્યારે તેમની સ્ત્રી ગર્ભવતી હતી.
મનક મુનિનું વૃતાંત, તથા દશ વૈકાલિક સૂત્રનું
ઉદ્ધારણ પાછળથી તેણીએ એક પુત્રને જન્મ આપે, તથા તેનું મન. નામ પાડ્યું, જ્યારે તે પુત્ર આઠ વર્ષને થશે ત્યારે તેણે પોતાની માતાને પૂછયું કે, મારા પિતાજી ક્યાં છે ? ત્યારે તેણીએ કહ્યું કે તેમણે તે તારા જન્મ પહેલાંજ દીક્ષા લીધી છે; તે સાંભળી પિતાને જોવાની ઈચ્છાથી તે ચંપા નગરીમાં આવ્યો ત્યારે માર્ગમાં જ થંભવાચાર્ય તેને મળ્યા. ત્યારે ર ચાયજીએ પૂછવાથી તેણે પિતાને સઘળે વૃત્તાંત કહ્યો, તથા તેણે પણ દીક્ષા લીધી.
પછી જ્ઞાનના બળથી શય્યભવાચાર્યને માલુમ પડ્યું કે, આ મનકનું આયુષ્ય ફક્ત હવે છ માસનું છે; માટે તેટલી મુદતમાં તેમને શ્રુતજ્ઞાની