________________
માટે મારી પાસેની આ બન્ને ચમત્કારી વિદ્યાઓ મારે તેમને આપવી લાયક છે; એમ વિચારી તેમને પોતાની પાસે બોલાવવા માટે તેમણે માણસ મોકલ્યું. તે વખતે થશોવિજયજી મહારાજ દેહચિંતા માટે બહાર ગયા હતા. ત્યાંથી આવ્યાબાદ તેમને ખબર મળ્યા કે, મને આનંદઘનજી બાવાનું માણસ બોલાવવા આવ્યું તું; તેથી આશ્ચર્ય પામી તેમણે વિચાર્યું કે, ખસુસકેઈજરૂરનું કાર્ય હોવું જોઈએ. એમ વિચારી તેમણે લગ્નકુંડલિકા માંડી તપાસી જોયું તો જણાયું કે, મને તેમણે કઈક અપૂર્વ વિદ્યા આપવા માટે લાવ્યો છે. એમ વિચારી તુરત તે તેમની પાસે ગયા; પરંતુ તે સમયે આનંદઘનજી મહારાજ તો સમાધિમાં હતા, તેથી યશોવિજયજી તો ત્યાં બેઠા. છેવટે સમાધી ખલાસ થયા બાદ કેટલીક જ્ઞાનગોષ્ટી તેઓ બન્ને વચ્ચે ચાલી; પરંતુ આનંદઘનજીએ પિતાને હૃદયની વાત હજુ કહાડી નહીં. આહારપાણીનો સમય થવાથી ય વિજયેળ અધીરા બની બેલી ઉલ્યા કે, આપે મને જે કંઈ કાર્ય માટે બોલાવ્યો છે, તે સંબંધી આપ મને કેમ કંઈ કહેતા નથી? ત્યારે આનંદઘનજીએ કહ્યું કે, મેં તમને શું કાર્ય માટે લાવ્યા છે? ત્યારે યશોવિજયજીએ કહ્યું કે, આપે મને કંઈક વિદ્યા આપવા માટે બાલા વ્યો છે. તે સાંભળી આનંદઘનજીએ વિચાર્યું કે, મને હૃદયમાં આટલી વાત પણ અધીરતાને લીધે જ્યારે રહી શકી નહીં, ત્યારે તે આવી ચમત્કારી વિદ્યાઓને શી રીતે જીવી શકશે ? એમ વિચારી તેમણે તેમને કહ્યું કે, “એકમબખત તો ચલ ગયા એમ કહી તે વિદ્યાઓ તેમણે તેમને આપી નહીં; ઇત્યાદિ ઘણી દંતકથાઓ તેમના સંબંધમાં સાંભળવામાં આવે છે.
સમયસુંદરજી, વિક્રમ સંવત ૧૯૮૬ બ્રીસમયસુંદર મહારાજ શ્રીસકળચંગાણજીના શિષ્ય હતા, તથા તે લગભગ વિક્રમ સંવત ૧૬૮૬માં વિદ્યમાન હતા. તે મહા વિદ્વાન થયેલા છે. તેમણે “પાનાનો જો હૈ ’ એ વાક્યના આઠ લાખ જૂદા જૂદા અર્થ કરીને તેને એંસી હજારફ્લેકાના પ્રમાણુવાળા ગ્રંથ રચ્યો છે. તેમજ તેમણે ગાથા સહસ્ત્રી, વિશમવાદશતક, તથા દશવૈકાલિકસૂત્ર ટીકા આદિક ઘણું છે રચેલાં છે.
ક
