________________
( ૧૫ ) પર્યત અબેલ તપ કરવાનું નિયમ લીધું હતું, અને એવી રીતે તપસ્યા કરતાં થકો જ્યારે તેમને બાર વર્ષ વીતી ગયાં, ત્યારે ચિત્તોડના રાજા વિક્રમ સંવત ૧૨૮૫માં તેમને તપાનું બિરૂદ આપ્યું, તેથી પૂર્વથી ચાલ્યા આવતા વડગચ્છનું નામ ત્યારથી તપાગચ્છ પડ્યું. એવી રીતે આ શ્રી જગચંદ્રસૂરિજી મહાપ્રભાવિક થયેલા છે.
રત્નપ્રભસૂરિ, વિક્રમ સંવત ૧૨૩૮ આ મહાન ન્યાયપારગામી શ્રી રત્નપ્રભસૂરિજીવડગ૭માં થયેલા અને મહારાજા સિદ્ધરાજની સભામાં દિગંબરોનો પરાજય કરનાર એવા શ્રી દેવસૂરિજીના શિષ્ય ભરેશ્વરસૂરિના શિષ્ય હતા; અને તે વિક્રમ સંવત ૧૨૩૮માં વિદ્યમાન હતા. તેમણે ધર્મ ગણિજીએ રચેલી ઉપદેશમાળા પર મનહર ટીક રચેલી છે, તેમ શ્રી દેવરિજી મહારાજે રચેલા સ્યાદ્વાદ રત્નાકરપર અત્યંત ગહન અને વિદ્વાનોને ચમત્કાર ઉપજાવનારી ન્યાયથી ભરપૂર રત્નાકરઅવતારિકા નામની ટીકા રચેલી છે આ શ્રી રતનપ્રભસરિઝનું જ્ઞાન અપાર હતું, એમ તેમની તે ટીકા ખુધી રીતે સુચવી આપે છે.
પદ્યદેવસૂરિ, વિક્રમ સંવત ૧૨૪૦ થી ૧ર.
આ શ્રો પદ્યદેવસૂરિજી મહારાજ વિક્રમ સંવત ૧૨૪૦ થી ૧ર૯ર સુધીમાં વિદ્યમાન હતા; અને તે માનતુંગરિજીના શિષ્ય હતા. તેમનું વૃત્તાંત એવું છે કે, મારવાડ દેશમાં આવેલા પાલી નામના નગરમાં એક સીદ નામે જૈનધર્મ ધાત્ય પિરવાડ જ્ઞાતિનો શ્રાવક વસતિ હતો, તેને વીરદેવી નામે સ્ત્રી હતી; અને તેઓને પૂર્ણદેવ ના પુત્ર હતો. તે પૂર્ણ દેવને વાહુલવી નામે સ્ત્રી હતી; તે વાલવીને જૈનધર્મપર ઘણીજ પ્રીતિ હતી; તેથી તેણીએ વિજયસિહસરિછ પાસે શાસ્ત્રને અભ્યાસ કર્યો હતો; તથા ઉપધાન વહ્યાં હતાં. આ બન્ને સ્ત્રીભરતારને આઠ પુત્રો હતા. તેઓમાં પહેલાનું નામ બ્રહ્મદેવ અને તેની સ્ત્રીનું નામ પિહિની હતું. તે બ્રહ્મદેવે ચંદ્રાવતી નગરીમાં ઘણું દ્રવ્ય ખર્ચીને એક સુંદર જૈનમંદિર બંધાવ્યું હતું. તથા તેની સ્ત્રી પિહિનીએ પણ કેટલુંક દ્રવ્ય ખરચીને જૈનશાસ્ત્રો લખાવ્યાં હતાં. હવે તેઓમાંના ત્રીજા પુત્રનું નામ બહુદેવતું, અને તેણે વૈરાગ્યથી દીક્ષા લીધી હતી; તથા પોતાનું સર્વ દ્રવ્ય તેણે જૈનપુસ્તક લખાવવામાં ખરચ્યું હતું; અને દીક્ષા લીધા બાદ તેમનું પદ્યદેવસૂરિનામ હતું.
JE=૧૪