________________
( ૧૦ ) હુકમ કર્યો કે, આ દુષ્ટ યોગીએ સ્વીકારેલી પશ્ચિમ દિશામાં હાલ કોઈએ જવું નહીં. પરંતુ ભૂલથી એક સાધીનું જોવું તે તરફ ગયું અને ત્યાં તળાવના કાંડા પર રહેલા તે યોગીની દષ્ટિએ પડયું, ત્યારે તે દુષ્ટ યોગીએ ચપળતા વાપરીને તેઓમાંની એક સાધ્વીપર કંઇક ચૂર્ણ નાખ્યાથી તે સાધ્વી તે યોગીની પાછળ ગઈ. તે જોઈ આંખમાં અશ્રુ લાવીને બીજી સાધ્વીએ આચાર્યજી પાસે આવી તે વૃત્તાંત તેમને નિવેદન કર્યો, ત્યારે આચાર્યજીએ તેણીને ધીરજ આપી કે, તેને હું ઉપાય કરું છું, માટે તમારે બંદ કરે નહીં. પછી આચાર્યજીએ એક કુશમય પુતળું બનાવીને શ્રાવકને સે યું, અને કહ્યું કે આ પુતળાંની તમારે આંગળીઓ છે વી. પછી બીજા કેટલાક શ્રાવકેને આચાર્યજીએ તે યોગી પાસે મોકલ્યા. ત્યારબાદ તે શ્રાવકે જેમ જેમ તે પુતળાંની આંગળીઓ છેવા લાગ્યા, તેમ તેમ તે ગીની આંગળીઓ પણ છેદાવા લાગી; ત્યારે તે યોગીએ ગભરાઈને શ્રાવકને કહ્યું કે, તમે આ સાધ્વીના મસ્તપર જળ સીંચે, તેથી તે સાવધ થઈને પિતાને સ્થાન નકે જશે. પછી તેમ કરવાથી તે સાધ્વીએ સચેતન થઈ ગુરુ પાસે જઇ આલચના લીધી. પછી તે યોગી ભય પામીને ત્યાંથી ચાલ્યો ગયો.
હવે તે વાટ નગરમાં લલ્લ નામે મહાધનાઢય શેડ વસતિ હો; તેણે એક મોટા યજ્ઞને પ્રારંભ કર્યો. તે યજ્ઞ કુંડ પર એક આંબલીનું વૃક્ષ હતું, તેમાંથી ધુંવાવને લીધે વ્યાકુળ થયેલા એક સર્પ નીચે આવીને પડ્યો, ત્યારે યજ્ઞ કરનાર બ્રાહ્મણે તે સપને પકડીને તે બળતા યજ્ઞકુંડમાં હો, તે કઈ દયાળ લલ્લુ શેઠે કહ્યું કે, અરે ! આ દુષ્ટ કર્મ તમેએ શું કર્યું ? જાણી જોઈ પંચંદ્રિય જીવની તમોએ હિંસા કરી; ત્યારે તે યત કરનાર બ્રાહ્મણે કહ્યું કે, હે શ્રેષ્ટ ! આમ કરવામાં કંઈ પણ દેપ નથી; કેમકે મંત્રથી સંસ્કાર કરેલા અગ્નિમાં પડેલા આ સર્ષ ખરેખર પુણ્યશાળીજ છે. કેમકે તે આ અતિમાં મૃત્યુ પામીને દેવલોકમાં જઈ દેવતા થશે; માટે તમારે જરા પણ સંતાપ કરવો નહીં; વળી તમે કદાચ દયાળ અને આસ્તિક હો તે પ્રાયશ્ચિત્ત માટે આ સર્પ જેવડા સેનાના બે સપ કરાવીને તમે બ્રાહ્મણને તે સુવર્ણ વહેંચી આપો ? પછી તે શેઠે તુરતજ સુવણના તેવા બે સર્વે કરાવ્યા, જ્યારે બ્રાહ્મણે તેને વહેચી લેવા માટે છે દવા લાગ્યા ત્યારે શું વિચાર્યું કે, એક સર્ષની હિંસા માટે મારે આ સુવર્ણના સંપ કરવા પડ્યા છે તે વળી આની હિંસા માટે મારે બીજા સુવર્ણના સંપ કરવા પડે, માટે આ તે અનવસ્થા દેવ થાય છે; એમ વિચારી તેણે તે ય બંધ કર્યા તથા સત્ય ઘર્મની તેજોધ કરવા લાગ્યા. એવામાં એ તાંબર મુનિઓ તેને ભિક્ષા માટે આવ્યા, ત્યારે તેણે