________________
જેમ ભવ દુઃખ ભાંજે ભૂમિપ્રમાજી મુહપત્તીથાપની ચરવલો લેઈ, મન થિર કરીને આપણું ખમાસણ ધરે દેઈ. ૨ પ્રથમ ઇરિયા પડિકમી મુહપત્તિ પડિલેહી, સામાયિક સંદિસાવું ઠાઉં ખમાસમણ દુશ દેઈ, ગુરુ મુખે સામાયિક રહે કહી એક નવકાર, તદનંતર ચઉવિસત્થો ભંઈ કહે ત્રણ નવકાર. ૨ સામાયિક લેવા તણો વિધિ ઇણ પરે પૂરે, પચ્ચખાણ કરવો તિહાં વેળા જાણી અસુરે, પડિલેહે પુણ મુહપતી દોય વંદન દેવે, દુઃતિ ચઉહિ પચ્ચખાણ તેમ યથાશક્તિ લેવે. ૩ ચૈત્યવંદન નમુત્થણ કહી ચૈત્ય સ્તવ પભણે, મંગલ એકેક કાઉસગ્ન કરી થઈ નિસુણે, કાઉસગ્ગ કરે ચાર ચાર થઈ દેવજ વાંદે, બેસી શકસ્તવ કહી નિજ પાપ નિકંદ. ૪ ચાર ખમાસમણા દેઈ ભગવન આચારિજ, ઉપાધ્યાય વર સાધુ જેહ વંદે ગુણ સંયુત્ત, ધર્મતણા દાતાર જેહ તેહ ભગવન જાણો, શુદ્ધાચારના પાલક આચારજ ચિત્ત આણો. ૫ સમય માન સિદ્ધાંત જાણ સકિરિય ઉવજઝાય, સત્તાવીસ ગુણ યુક્ત સાધુ તસવંદન થાય, શ્રાવક તિહાં ઊભા થઈ ઈચ્છકાર સમસ્ત, શ્રાવક વાંદુ ઈમ કહે ધરી ભક્તિ પ્રશસ્ત. ૬ હવે આવશ્યક ષટતણું બોલું મંડાણ, દઈ ખમાસમણ સાવધાન કિરિયા વિધિ જાણ, બીજ એહ છે દેવસિય પડિકમણે ઘઉં, દુચિંતિય દુભાતિય દુચ્ચિક્રિય ચાહું ૭ સામાયિક જો મે કહો તસ્સ ઉત્તરી ભણીયે, કાઉસગ્ગ માંહિ ગાહ અઠ્ઠ તિહાં નાણમિ ગણીયે,
૨૪ ૦ શાનવિમલ સઝાયસંગ્રહ
