________________
ગૌતમ ગણધર પટ ઉપર રાખ્યા, શ્રી સંઘને રખવાલ રે, તેપણ થોડા દિવસની ચોકી, કરી ગયા શિવવાસ રે સાં૩ કેવલ જ્ઞાન જંબુ લેઈ પહોંચ્યા, સાથે દશ જણશ રે, તત્ત્વનાણું તે ગાંઠે બાંધ્યું, લેઈ ગયા પ્રભુ પાસ રે. સાં. ૪ મનપજવ અવધિ લેઈ નાઠો, ન રહ્યો પૂરવ જ્ઞાન રે, સહસ તેત્રીસ જોજન અધિક, સંશય ભંજન વસો દૂર રે. સાં. ૫ ગોવાળ આધારે ગાયો ચરે છે, આવે નિજ નિજ ઠામ રે, તિમ જ્ઞાનાધારે જીવ તરે છે, પામે ભવજલ પાર રે. સાં. ૬ જિનપ્રતિમા જીનવચન આધારે, સઘળો ભરત તે આજ રે; જન આણાથી પ્રાણી ચાલે, તેહનો ધન્ય અવતાર રે. સાં. ૭ ભરતક્ષેત્ર માંહિ તિરથ મોટા, સિદ્ધાચલ ગીરનાર રે; સમેતશીખર અષ્ટાપદ આબુ, ભવજલ તારણ નાવ રે, સાં૮ ભરતક્ષેત્ર માંહી વારતા ચલ રહી, કપટી હીન આચાર રે; સાચી કહેતાં રીસ ચઢાવે, ભાખે મુખ વિપરીત રે. સાં૯ વૈરાગે ખસીયા ને રાગે ફસીયા, ચાલે નહિ તુજ પંથ રે, યોગ્ય જીવ તે વિરલા ઉઠાવે, તુજ આણાનો ભાર રે. સાં૧૦ શુદ્ધપરૂપક સમતા ધારી, ચાલે સૂત્રને ન્યાય રે, તેહના પણ છીદ્ર જુવે છે, ઉલટા કાઢે છે વાંક ૨. સાં. ૧૧ આપ પ્રશંસા આપણી કરતાં, દેખે નહિ પરગુણ લેશ, રે પરપીડા દેખી હૈયું ન કંપે, એ મુજ મોટી ખોટ રે. સાં. ૧૨ તે દિન ભારતમાં ક્યારે હોંશે, જન્મશે શ્રી જિન રાજ રે, સમવસરણ વિર ચાવી બીરાજે, સીજશે ભવિઓના કજ રે. સાં. ૧૩ સદ્દગુરુ સાખે વ્રત મેં લીધાં, પાળ્યાં નહિ મન શુદ્ધ રે, દેવગુરુની મેં આણા લોપી, જીનશાસનનો હું ચોર રે, સાં૧૪
શાનવિમલ રઝાયસંગહ ૦ ૨૪૩