________________
आलोकयन्ति रभसेन नदन्तमुच्चै श्चामीकराद्रिशिरसीव
-
નવામ્બુવાહમ્ ॥ ૨૨ ॥
સ્તવન-૨૨
રાગઃ વૃંદાવની સારંગ નિરખત હે ભવિ મોર, સિંહાસને નિરખત હે ભવિ મો૨; જિનજીકું પેખત આનંદ ઉપજત, જ્યં વિધુ દેખિ ચકોર. સિંહા ૧ સજલ જલદ નિ નીલકમલ તનુ, કરત મધુર ધ્વનિ ઘોર; ઉજ્વલ હેમ રતન સિંહાસન, ઉપર બેઠી કઠોર. સિંહા ૨ જ્યું મંદરગિરિ શિખર શિરોપરિ, નિરખત કેક – કિશોર; જલધર શ્યામ ગુહિર ધ્વનિ ગાજત, દામિની ચમકત જોર. સિંહા ૩ તિણપરિ બરસત દેશનધારા, હરખિત કરત હિંસોર; નયવિમલ પ્રભુ વચનસુધા૨સ, – સમ નહીં કો રસ ઓ૨. સિંહ ૪
-
ાવ્યમ્ ॥ उद्गच्छता तव शितिघुतिमण्डलेन लुप्तच्छदच्छविरशोकतरुर्बभूव
1
सान्निध्यतोऽपि यदि वा तव वीतराग !
गतां व्रजति को न सचेतनोऽपि ? ॥ २४ ॥
સ્તવન-૨૩
રાગ : શ્રીરાગ
પ્રભુ તુમ રિસન હરખ કરે, બહ ભવસંચિત પાપ હરે; જાંગુલિજાપથી વિષ જિમ નાસે, શિશિરઋતે જિમ પાન ખરે. પ્રભુ૦ ૧ ભામંડલયુત તનુની શોભા, તિિકરણથી બહુ પસરે; તરુ અશોક પણ તેહી અપની, પત્રકીર્તિ ગતરાગ ધરે. પ્રભુ ૨ તો કુણ ચેતનાસંયુત પ્રાણી, તુમ ભગતિથી કર્મ ઝરે; નીરાગીની સંગતિગુણથી, યુક્ત એહ વીતરાગ કરે. પ્રભુ ૩
૨૨૨ ૦ જ્ઞાનવિમલ સઝાયસંગ્રહ
