________________
કેવલ કમલાયે તે વર્યા, અચરિજ સહુ મન થાય છે, દેવ સમર્પે સુરવરા, રંગે મુનિ ગુણ ગાય રે. પ્રેમધરીને પ્રણમીયે૧૧ જ્ઞાનવિમલ ગુણ પરિવર્યા, પાવન પરમ નિધાન રે, લળીલળી તેહનાંપાયનમું ધ્યાવું(ઉ) અનિશિધ્યાનરે પ્રેમધરીને પ્રણમીયે૧૨
સુદર્શન શેઠની સઝાય
ઢાળ ૧ સંયમી ધીર સુગુરુ પર્યાવંદી, અનુભવજ્ઞાન સદા આનંદી, લલના લોચન બાણે ન વિંધ્યો, શેઠ સુદર્શન જેહ પ્રસિદ્ધો. ૧ તેહ તણી ભાખું સઝાય, શીલવ્રત જેહથી દઢ થાય, મંગલકમલા જિમ ઘર આવે, ત્રિભુવન તિલક સમાન કહાવે. ૨ ઈતિ ઉપદ્રવ જેહ અકંપા, બુ ભરતમાંહે પુરી ચંપા, દધિવાહન નૃપ અભયા રાણી, માનું લાલિત્યાદિ ગુણે ઈંદ્રાણી. ૩ ઋષભદાસ નૃપ અભિમત શેઠ, લચ્છી કરે નિત જેઠની વેઠ, ઘરણી નામે તસ અરિહાદાસી, બેહની જૈનમતે મતિવાસી. ૪ સુભગ નામ અનુચર સુકુમાલ, તેહતણે ઘર મહિષીપાલ, માઘમાસે એક દિન વન જાવે, વિહિત મુનિ દેખી સુખ પાવે. ૫ નિરાવરણ સહે શીત અપાર, મુખે કહે ધન્ય તેહનો અવતાર, વંદી વિનય થકી આણંદ, એહવે તેજે તપ્યો દિણંદ. ૬ નમો અરિહંતાણં મુખે ભાખ, તિહાં મુનિ જિમ ગગને પંખી, આકાશગામિની વિદ્યા એહ, સુભગે નિશ્ચય કીધો તેહ. ૭ સુવે જાગે ઊઠે બેસે, એડિજ પદ કહેતો હૃદયે હિમસે, શેઠ કહે વિદ્યા કિમ પામી, મુનિસંબંધ કહ્યો શિર નામી. ૮ રે મહાભાગ! સુભગ વળી એહથી દૂરે કર્મ ટળે ભવભયથી, એહ વિદ્યા ગુણપાર ન લહિયે, ધન પ્રાણી જિણે હિયડે વહીએ. ૯ એમ કહી આખો મંત્ર શીખવ્યો, સાધર્મિકનો સંબંધ ભાવ્યો, એક દિન ઘન વૃષ્ટિ નદી પૂરે, ઘરે નવિ આવ્યો થયું અસૂરે. ૧૦
૧૮૬ ૭ જ્ઞાનવિમલ સઝાયસંગ્રહ
