________________
વંકચુલની સઝાય કોઈલો પર્વત ધંધલો રે લોલ-દેશી
જંબુદ્વીપમાં દીપતું રે લાલ, ક્ષેત્ર ભરત સુવિશાલ રે, વિવેકી શ્રીપુરનગરનો રાજીઓ રે લાલ, વિમલશા ભૂપાલ રે, વિ આદરજો કાંઈ આંખડી રે લાલ આંકણી ૧ સુમંગલા પટરાણીએરે લાલ, જન્મ્યા યુગલ અમુલ રે. વિ નામ ઠરાવ્યું દોય બાલનું રે લાલ, પુષ્પસૂલ વંકચૂલ રે, વિ૰ ૨ અનુક્રમે ઉદ્ધત થયો રે લાલ, લોક કહે વંકચૂલ રે, વિ લોકવચનથી ભૂપતિ રે લાલ, કાઢ્યો સુત વંકચૂલ રે, વિ૰ ૩ પુષ્પચૂલા ધન બેનડી રે લાલ, પલ્લીમાં ગયો વંકચૂલ રે, વિ પલ્લીપતિ કીયો ભીલડો રે લાલ, ધર્મ થકી પ્રતિકુલ રે, વિ ૪ સાત વ્યસન સ૨સો ૨મે રે લાલ, ન ગમે ધર્મની વાત રે, વિ વાટ પાડે ને ચોરી કરે રે લાલ, પાંચસો તેણી સંગાત રે, વિ૫ ગજપુરપતિ દર્દીએ દીકરી રે લાલ, રાખવા નગરનું રાજ રે, વિ સિંહ ગુફા તીણે પાલમાં રે લાલ, નિર્ભય રહે ભીલ્લરાજ રે. વિ૬ સુસ્થિત સદ્ગુરુથી તિણે રે લાલ, પામ્યા નિયમ તે ચાર રે, વિ ફ્લ અજાણ્યું માંસ કાગનું રે લાલ, પટરાણી પરિહાર રે, વ૰ ૭ સાત ચરણ ઓસર્યા વિના રે લાલ, ન દેવો રીપુ શિર થાય રે, વિ અનુક્રમે ચાર નિયમના ૨ે લાલ, પારખા લહે ભિલ્લરાય રે, વિ ૮ વંકચૂલે ચારે નિયમનાં રે લાલ, લ ભોગવ્યા પ્રત્યક્ષ રે, વિ પરભવે શિવસુખ પામીયો રે લાલ, આગળ લેશે મોક્ષ રે, વિ ૯ કષ્ટ પડે જે સાહસી રે લાલ, ન લોપે નિજ સીમ રે, વિ જ્ઞાનવિમલ કહે તેહની રે લાલ, જેહ કરે ધર્મ નિમ રે, વિ ૧૦
શેઠ–વાણોતરની સઝાય
શેઠ કહે – સાંભળ રે વાણોતર ! વારુ તેવો રત કરજો રે, દૂર આપણે દેશે વસવું, મુજવયણ ચિત્ત ધરજો રે. શેઠ કહે – સાંભળ ૧
જ્ઞાનવિમલ સઝાયસંગ્રહ ૦ ૧૭૯
