________________
બાહુબલીની સાય તક્ષશિલા નગરીનો નાયક, લાયક સંયમ ધારીજી, પાયક પરિ પાયે નમે ચક્રી, વિનંતી કરે મનોહારી. ૧ બાંધવ બોલો, મનડાં ખોલો. ભરતજી પાથરે ખોળો, ભાભીઓ બહુ દિએ ઓળંભા, એક વાર ઘરે આવોજી, બાહુબલિ અતુલ બલી બંધવ, ફિર ન કરું હવે દાવો. ૨ અભિમાની અભિનવ અનમિ, જીમ ભત્રીજા નમી વિનમીજી, ઈમ અપરાધ ખમાવી પોંહતા, ધરી ચક્રી પદ પ્રણમી. ૩ જનક ચાલે જે અંગજ ચાલે, તેથી જ અંગજ વારુજી, એહ ઉખાણો ચિત્ત ધરીને, રહ્યા વરસ સીમલગે) અણાહારુ. ૪ શીત તાપ વાતાદિક પરીષહ, ન ગણે મન અભિમાનજી, લઘુબંધવને કહો કિમ નમીયે, રહે કાઉસગ્ગ ધરીધ્યાને. ૫ કેવલજ્ઞાન ને માન બહુને, ઈમ ઝગડો બહુ લાગોજી, જ્ઞાન બળે જિને અવસર જાણી, યદ્યપિ છે નીરાગો. ૬ બાહ્યી સુંદરી સાધવી આવે, ગાવે મધુરાં ગીતજી, ગજ ચઢયે કેવળ ન હોવે, વીરા! ઊતરો ગજથી વિનીત. ૭ સુણી વચન મનમાંહિ ચિંતે, જુઠું એહ ન ભાણેજી, ગજ અભિમાન કહયો એ વચનમાં, તે ચારિત્ર શોભા નવિ રાખે. ૮ ઘર મૂક્યું પણ એ નવિ મૂક્યું, એહ કરે ગુણ ધાતજી, ઈમ તજી માનને ચરણ ઉપાડ્યા, લહે કેવલ સાક્ષાત. ૯ ભેટ્યા તાત પ્રદક્ષિણા દેઈ, વાંદી પર્ષદે બેઠાજી, અવર જે સાધુ આવીને વંદે, જેહા તે કિમ હોય હેઠા. ૧૦ સંયમ પાળી શિવસુખ લેવા, અષ્ટાપદ ગિરિ ચઢીયાજી, એકા)ણ સમયે એક શત આઠે, સિદ્ધિ અનંત સુખ ગઢીયા. ૧૧ ધન ધન ઋષભ વંશ રયણાયર, તરીયા બહુભવ દરિયાજી, જ્ઞાનવિમલ ગુણ સુયશ મહોદય, સંપદ સુખ અનુસરિયા. ૧૨
શાનવિમલ સઝાયસંગ્રહ ૦ ૧૬૭.
