________________
વાયુવશે પરમાણુઆ દ્વીપંતર તે જાય, તે પરમાણુ ફરી મલી કહો કિમ થંભ તે થાય. ૩ યઘપિ દેવની સાનિધ્યે તે થાંભો વલી થાય, પણ નરભવ હાર્યો વલી વિષ્ણુ પુણ્યે ન લહાય. શુદ્ધ ધર્મ થાંભો કહ્યો કર્મ વિવર તે દેવ, સંશય ગિરિ શિખર ઉપરે કરે વિનોદ સ્વયમેવ પ શંકા નલિકાણું કરી તે થાંભો શતખંડ, સૂક્ષ્મ ચૂરણ દદિશે વાયુ પ્રમાદ પ્રચંડ રે. ૬ એણીપરે નરભવ દોહિલો દશાંતે સાર, તે પાપીને નિગમે વિણ સમકિત નિરધાર રે. ૭ કલ્પતરુ ઉખેડીને વાવે તે એરંડ, છોડી સંગતિ સિંહની સેવે તે ફેફંડ રે. ૮ ગજ વેચી ખર આદરે ઉપલ ગ્રહે મણિ છોડી, અધિર કથીરને સંગ્રહે છોડી કંચન કોડી છે. ૯ એ સંક્ષેપ થકી કહ્યા અનુપમ દશ દૃષ્ટાંત, ધીરવિમલ ગુરુ સાનિધે કવિનય અતિ ગુણવંત રે. ૧૦
૧૦/૨૧ પરમાણુ દૃષ્ટાંત
દૂર્યો
જે માનવ ભવ પામીને સેવે વિષય પ્રમાદ, છંડે ધર્મ સુહં કરુ અવિરતિ તે ઉન્માદ. ૧ અમૃત ફ્લુને છોડીને જાણે તે ખલ ખાય, સાહેબ ઉપરાંઠો કરી ભીતે ાંક મનાય. ૨
૪
ઢાળ
આવશ્યક ચૂર્ણે કહ્યો, અન્ય પ્રકારે એ લહ્યો, સદ્દો શ્રી સદ્ગુરુના વયણથી રે..૧ થંભ અનેકે સોહતી, શાલા મનડું મોહતી, જેહતી દ્રવ્યઅસંખ્ય નીપની
એ. ૨
૧૩૨ ૭ શાનવિમલ સાયસંગ્રહ
