________________
પ્રશ્ન સકલ પૂછવા કાજે, ગુર્શી મુનિ પાસે મૂકે, તેહ ગ્રહીને ઉત્તર ભાસે,પણ -આશય વિ ઠુકે રે. આતમ ૯ તેહની આણા તત્તિ કરીને, જેહ નિઃશંક પ્રમાણી
જિમ તૃષિત સ૨ નદીય ન પામે, પણ તસ લે તૃષા હાણી રે. આતમ ૧૦ તે આણા વ્યવહાર કહીજે, ત્રીજો પણ બેહુ સરિખો, ગૂઢ આલોચનાપદ જે ભાખ્યા, તે પ્રાયશ્ચિત્તે પરિખો રે. આતમ ૧૧ જીત વ્યવહા૨ સુણો હવે પંચમ, દ્રવ્ય – ક્ષેત્ર – કાલ – ભાવ, પુરુષ સહાસને પડિસેવા, ગાઢ અષાઢ હેતુ દાવ રે. આતમ ૧૨ ઇત્યાદિક બહુ જાણે ગીતારથ, તેણે જે શુભ આચરીયો, આગમમાં પણ જે ન નિષેધ્યું, અવિધિ અશુદ્ધ નવિ ધરીયો રે. આતમ૰ ૧૩ પૂર્વચાર વ્યવહાર ન બાંધે, સાધે ચારિત્ર યોગ, પાપભીરુ પંચાંગી સમ્મત, સંપ્રદાયી ગુરુ લોગ હૈ. આતમ ૧૪ ગચ્છગત અનુયોગી ગુરુ સેવી, અનિયત વાસી આઉત્ત, એ પણ ગુણ સંયમનો ધારી, તેહજ જીત પવિત્ત રે. આતમ ૧૫ પાસો ઓસન કુશીલો, સંસત્તો અહા છંદો. પંચ દોષને દૂરે ન કરે, અને મુનિપણું દાખે મંદ હૈ. આતમ ૧૬ ગુણહીણો ને ગુણાધિક સરિખો, થાયે જે અન્નાણી,
દર્શન અસારતો ચરણ કિહાંથી, ધર્મદાસ ગણ વાણી રે. આતમ ૧૭ ગુણપક્ષીને ગુણનો રાગી, શક્તિ વિધિ ઉજમાલ, શ્રદ્ધા જ્ઞાન કથે ને કરણી, તે મુનિ વંદુ ત્રિકાલ રે. આતમ ૧૮ વિષમકાળમાંહે પણ એ ગુણ, પરખી જે મુનિ વંદે, પ્રવચનને અનુસારિણી કિરિયા, કરતો ભવભય છેદે છે. આતમ ૧૯ એહ શુદ્ધ વ્યવહાર તણે બળી, શાસન જિનનું દીપે, સંપ્રતિ દુપ્પસહ સૂરિ લગે એ, કુમતિ કદાગ્રહ જીપે રે. આતમ ૨૦ ઇણે વ્યવારે જે વ્યવહસ્ય, સંયમનો ખપ કરજ્યે, જ્ઞાનવિમલ ગુરુને અનુસરસ્તે, ભવસિંધુ તે તરશ્ય ૨. આતમ ૨૧
-
૬ ૦ જ્ઞાનવિમલ સઝાયસંગ્રહ
