________________
૧૦૨
કરીને બીજે દિવસે ચૈત્યોને (પ્રભુને) વંદન કરીને નીચે આવ્યા (આવશ્યકસૂત્ર - પૃષ્ઠ-૨૮૭)
थुभसयभाउआणं चउवीसं चेव जिणहरे कासी । सव्वजिणाणं पडिमा वण्णपमाणेहिं निअएहिं ॥ ६७ ॥ અર્થ :- સો (૧૦૦) ભાઈઓના સ્તૂપ અને ચોવીશ જિનમંદિર બનાવ્યા, બધા જિનેશ્વર પ્રભુ જે જે વર્ણવાળા છે તે અને તેમની કાયાના પ્રમાણવાળી પ્રતિમાઓ બનાવી.
तत्तो य पुरिमताले वग्गुरइसाण अच्चए पडिमा । मल्लीजिणाण पडिमा उण्णाएवंसी बहुगोट्ठी ॥ ४९० ॥ પછીથી પ્રભુ પુરિમતાલ નામના નગરમાં આવે છે. ત્યાં વર્ગુર નામના શેઠ છે તેની ભદ્રા નામની પત્ની છે એક દિવસ વગ્ગર શેઠ શકટમુખ નામના ઉદ્યાનમાં ગોષ્ઠી માટે ગયેલા ત્યાં જીર્ણ મંદિર દેખે છે તેમાં મલ્લિનાથ ભગવાનની મૂર્તિ છે તેને નમસ્કાર કરે છે તેનો જિર્ણોદ્ધાર કરાવીને હંમેશા ત્રણ કાળ સેવા-પૂજા કરે છે. પર્વોમાં વિશેષ ત્યાં રહીને ભક્તિ કરે છે આ પ્રમાણે તે શ્રાવક થયો. (આવશ્યક નિર્યુક્તિ)
ता संवेग मावन्न भणति संदिसह इयाणि किं करोमि? भणति वद्धमाणसामिस्स पडिमं करेहि ततो ते सम्मत्तबीयं દોદિત્તિ ૫
અર્થ :- વિદ્યુત્થાલી દેવ અચ્યુતેન્દ્રને પૂછે છે કે હવે શું શું કરવાનું ? અચ્યુતેન્દ્ર કહે છે કે શ્રી વર્ધમાનસ્વામીની પ્રતિમા બનાવો, તેનાંથી તને સમ્યક્ત્વ પ્રાપ્ત થશે.
