________________
श्री आगमीय-सूक्तावलि-आदि
आगमीय सूक्तावलि [आचारांगसूक्तानि] मुनि दीपरत्नसागरेण पुन: संकलिता आगमीय-सूक्तावलि-आदि आगम-संबंधी-साहित्य
आचारांगस्य सूक्तानि
श्रीआगमीयसूक्तावली ॥१९॥
समीरणाच्चयलं नान्यत् , क्षणमप्यायुरद्भुतम् ॥ (१०३) च तत्र गुणोऽस्ति ते ॥ १५ गात्रं सचितं गतिबिंगलिता दन्ताश्च नाशं गताः, रष्टिनं-२१ तमानमेव न भवति यस्मिन्नुदिते विभाति रागगणः।
पति रूपमेव हसते वक्त्रं च लालायते । वाक्यं नैव करोति | तमसः कुतोऽस्ति शक्तिर्दिनकरकिरणाप्रतः स्थातुम् ॥ पान्धवजनः पत्नी न शुश्रूषते, धिकष्टं जरयाऽभिभूतपुरुष | २२ अज्ञानान्धाश्चटुलवनितापाङ्गविक्षेपितास्ते, कामे सक्ति पुत्रोऽप्यवशायते॥
(१०६) दधति विभवाभोगतुङ्गार्जने वा। बिच्चित्तं भवति १५ न विभूषणमस्य युज्यते, न च हास्यं कुत एव विभ्रमः।। | हि महन् मोक्षमार्गकतान, नाल्पस्कन्धे बिरपिनि कषअथ तेषु च वर्तते जनो, ध्रुवमायाति परां विडम्बनाम् ॥ | त्येशभित्ति गजेन्द्रः॥
(११२) १६ जे जं करेइ तं तं न सोहए जोवणे अतिकते। | २३ अशानं खलु कष्टं क्रोधादिभ्योऽपि सर्वपापेभ्यः ।
पुरिसस्स महिलिया इच एक धम्म पमुत्तूर्ण ॥ ___ अर्थं हितमहितं वा न वेत्ति येनावृतो लोकः ॥ १७ सम्प्राप्य मानुषत्वं संसारासारतां च विशाय । २४ स्वेच्छाविरचितशास्त्रैः प्रव्रज्यावेषधारिभिः क्षुः । हे जीव! किं प्रमादान्न चेष्टसे शान्तये सततम् ॥
नानाविधैरुपायैरनाथवन्मुष्यते लोकः॥ १८ ननु पुनरिदमतिदुर्लभमगाधसंसारजलधिविभ्रष्टम् । | २५ इन्द्रियाणि न गुप्तानि, लालितानि न चेच्या ।
मानुष्यं खद्योतकतदिल्लताविलसितप्रतिमम् ॥ ___मानुष्यं दुर्लभ प्राप्य, न युक्तं नापि शोषितम् ॥ (१९३) १९ नरवेगसमं चवलं च जीवियं जोवणं च कुसुमसमं। |२६ धावेद रोहणं तरइ सायरं भमद गिरिणिगुंजेसुं।
सोक्षं च अणिच्चं तिषिणवि तुरमाणभोज्जाई॥ (१०७) मारेर बंधवंपि हु पुरिसो जो होइ धणलुद्धो ॥ २० सह कलेवर! दुःखमचिन्तयन् , स्ववशता हि पुनस्त- |२७ अडर बहुं यह भर सहइ छुहं पायमायरा चिट्ठो।
च दुर्लभा । बहुतरं च सहिष्यसि जीव हे !, परवशो न । कुलसीलजाइपच्चयधिरं च लोभइओ चयर ॥ (११४)
॥१९॥
~24~
