________________
૧૯ શ્રીમદ્ રાજચંદ્રપ્રણીત
ક્ષમાપના પાઠનું પદ્ય હે ! નાથ, ભૂલી હું ભવસાગરમાં ભટક્યો; નહિ અધમ કામ કરતાં, હું કદી પણ અટક્યો. તમ વચન અમૂલખ, લક્ષમાંહી નહિ લીધા નહિ તત્ત્વ વિચારથી કહ્યાં તમારાં કીધાં. સેવ્યું નહિ ઉત્તમ, શીલ પ્રણીત તમારું તજી યાદી આપની, મેં જ બગાડ્યું મારું. પ્રભુ, ત્યા, શાંતિ ને ક્ષમા આદિ મેં છોડી; વળી પવિત્રતાની, ઓળખાણ પણ તોડી. હું ભૂલ્યો, આથડ્યો, અને રખડ્યો ભારી; આ સંસારે વિભુ વિટંબના થઈ મારી. હું પાપી મદોન્મત્ત, મલિન કર્મના રજથી; વિણ તત્ત્વ મોક્ષ મેળવાય નહિ, પ્રભુ મુજથી. હે પરમાત્મા, હું પ્રપંચમાંહી પડ્યો છું; હું મૂઢ, નિરાશ્રિત, મહા ખુવાર બન્યો છું. બની અંધ અમિત અજ્ઞાનથી ભૂલ્યો ભક્તિ; નથી નિશ્ચય મુજમાં, નાથ વિવેકની શક્તિ. ઓ રાગરહિત પ્રભુ ! મુજને જાણી અનાથ; આ દીન દાસનો, ગ્રહો હેતથી હાથ. હું શરણ હવે તો ગ્રહણ કરું છું તમારું તુમ ધર્મ સાથ તુમ, મુનિનું શરણ સ્વીકારું. હું માનું પ્રભુ, મુજ અપરાધની માફી; કરી દીઓ પાપથી મુક્ત, કહું પછી કહી.
