________________
૧૪
૨
સ
“©.
૪
શ્રી સદ્દગુરુ ભક્તિ રહસ્ય
(ભક્તિના વીસ દોહરા) હે પ્રભુ, હે પ્રભુ, શું કહું, દીનાનાથ દયાળ; હું તો દોષ અનંતનું ભાજન છું કરુણાળ. શુદ્ધ ભાવ મુજમાં નથી, નથી સર્વ તુજ રૂપ; નથી લઘુતા કે દીનતા, શું કહું પરમસ્વરૂપ ? નથી આજ્ઞા ગુરુદેવની, અચળ કરી ઉરમાંહી; આપ તણો વિશ્વાસ દઢ, ને પરમાદર નાહીં. જોગ નથી સત્સંગનો, નથી સત્સવા જોગ; કેવળ અર્પણતા નથી, નથી આશ્રય અનુયોગ, ‘પામર શું કરી શકું ?' એવો નથી વિવેક ચરણ શરણ ધીરજ નથી, મરણ સુધીની છે. અચિંત્ય તુજ માહાભ્યનો, નથી પ્રફુલ્લિત ભાવ; અંશ ન એકે સ્નેહનો, ન મળે પરમ પ્રભાવ. અચળરૂપ આસક્તિ નહિ, નહિં વિરહનો તાપ; કથા અલભ તુજ પ્રેમની, નહીં તેનો પરિતાપ. ભક્તિમાર્ગ પ્રવેશ નહિ, નહીં ભજન દઢ ભાન; સમજ નહીં નિજ ધર્મની, નહિ શુભ દેશે સ્થાન. કાળદોષ કળિથી થયો, નહિ મર્યાદાધર્મ, તોય નહીં વ્યાકુળતા જુઓ પ્રભુ મુજ કર્મ. સેવાને પ્રતિકુળ છે, તે બંધન નથી ત્યાગ; દહેંદ્રિય માને નહીં, કરે બાહ્ય પર રાગ.
૫
૬
૭
૮
૯
૧૦
