________________
परसंतावयकारणवयणं मोत्तूण सपरहिदवयणं । जो वददि भिक्खु तुइयो तस्स दु धम्मो हवे सच्चं ॥ ७४ ॥
मिश्री मिले वचन वे रुचते सभीको, संताप हो श्रवणसे न कभी किसीको ।
कल्याण हो स्वपरका मुनि बोलता है, सो सत्यधर्म उसका द्रग खोलता है ||७४ ||
ટાઢક મળે વચનથી સૌને રુચે જે, ક્લેશિત બને ન મન કોઈનું જે થકી તે,
મુનિ તે વદે સ્વ-પરહિત ઉપજાવનારું તે ધારનાર સત્ ધર્મ બતાવનારું. ૭૪
अर्थ- जो मुनि दूसरेको क्लेश पहुंचानेवाले वचनोंको छोडकर अपने और दूसरे के हित करने वाले वचन कहता है, उसके चौथा सत्यधर्म होता है। जिस वचनके कहनेसे अपना और पराया हित होता है तथा दूसरेको कष्ट नहीं पहुंचता है, उसे सत्य धर्म कहते हैं।
જે મુનિ બીજાને કષ્ટ પહોંચાડનારા વચનોનો ત્યાગ કરે છે અને સ્વપરહિતકારક વચનોને ઉચ્ચારે છે તેમને સત્યધર્મ હોય છે.
बारस अणुवेक्खा ७९
