________________
कम्मासवेण जीवो वूडदि संसारसागरे घोरे । जण्णाणवसं किरिया मोक्खणिमित्तं परंपरया ॥५७॥
ज्यों ही कुधी करम-आस्रव खूब पाता, त्यों ही अगाध भवसागर डूब जाता । सद्ज्ञानमंडित क्रिया कर तू जरासे, है मोक्षका वह निमित्त परंपरासे ॥५७।।
(&२०ीत) છે જ્ઞાનપૂર્વક જે ક્રિયા તે મોક્ષનું કારણ બને; સંસારરૂપ અંધારમાં જીવ કર્મ આસવથી ડૂબે. ૫૭
अर्थ- जीव इस संसाररूपी महासमुद्रमें अज्ञानके वश कर्मोका आम्रव करके डूबता है। क्योंकि जो क्रिया ज्ञानपूर्वक होती है, वही परम्परासे मोक्षका कारण होती है ( अज्ञानवश की हुई क्रिया नहीं)।
જીવ, આ ભયંકર સંસાર સાગરે કર્મોનો આસ્રવ કરીને ડૂબે છે, કેમકે જે કિયા જ્ઞાનપૂર્વક હોય છે તે જ પરંપરા મોક્ષનું કારણ થાય છે.
६२ बारस अणुवेक्खा
