________________
168
INDIAN LOGIC 61 न चेदं पञ्चमं प्रमाणमवतरति किन्तु शाब्दमेवैतदनुमन्यते लोकः ।...शब्द एवात्र
करणम् । 33-34 62 अत एव सूत्रकृता...न प्रत्यक्षफलमेतद् ज्ञानम् । 34 63 तदेतद् व्याख्यातारो नानुमन्यन्ते ।...शाब्दं चोभयजं चेति विरुद्धमभिधीयते । 34-35 64 असम्भवदोषव्यवच्छेदार्थम् 'अव्यपदेश्य' पदोपादानम् ।... तदेवं स्मृतिविषयी
कृतशब्दजनित एष प्रत्यय इत्यभ्युपेतव्यः ।36-37 ... 65 तस्मात् प्रत्यक्षस्य लक्ष्यस्य...इन्द्रियार्थसन्निकर्षंककरणमविकल्पं प्रत्यक्षम् 137 66 तदेतदाचार्या न क्षमन्ते I...अन्धाद्यभावप्रसङ्गात् । 40 67 ननु शब्द एव करणमित्युक्तम् ...कर्मभावमनुभवेत् 140-41 . ' 68 ननु शब्दावच्छिन्नमर्थ...तदा शब्दानुरक्तोऽपि किमित्यर्थो न चाक्षुषः । 43-44 69 अपि च गौरित्यादिज्ञानम्...अहो नैयायिको भवान् ।41 . 70 अपि चामुष्य शाब्दत्वे सम्बन्धग्रहणं कथम् ?...भवेदन्योन्यसंश्रयः 144-45 71 यदि च स्वानुरागेण...गवादिःव गम्यते ॥45 . 72 न चास्ति वस्तुनो धर्मो...प्रतिभासेत रूपवत् ॥45 73 अर्थासंस्पर्शिनः शब्दान्...शाब्दीकृतं त्वया ? 145 74 अपि च विषयभेदेन...प्रपातं नैव पश्यसि इति 145 . . 75 अत्र पुनः प्रावराः प्राहुः ।...प्रतिभासातिशयो भवितुमर्हति 146 76 दण्डीति...विशेषणविशष्यभावस्य नियामकत्वात् । 46-47 77 पूर्वापर...न केवलपटप्रत्ययाद् विशिष्येतेति । 47, 78 न च दूराविदूरदेशवर्तिनि...विस्पष्टविशेषमवसीयते । 48 79 अथ मतम्-उपायभेदात्...सङ्कटः पन्थाः । 48 80 तदेतदाचार्याः प्रतिसमादधते ।...सङ्कटः पन्था इति । 49 81 पुरोऽवस्थित...तत्र तद्वाच्यतापरिच्छेदे स एव कारणम् । 51 82 अन्ये तु मन्यन्ते-यदि सङ्केतग्रहणकाले...कथमनेन न व्युदस्यते । 52 83 ननु तत्र शब्दस्मरणं कारणं, न शब्दः ।...शब्दव्यापारो विशिष्यते । 52-53 84 ननु व्यवहारकाले...वाक्यस्मरणजमेवेदं ज्ञानम् । 53 85 तस्मादस्यापि तद्वाक्यं संज्ञाकर्मोपदेशकम् ।...सविकल्पप्रत्यक्षमयाः प्राणाः । 53 86 तस्मान्नैकस्य शब्दस्य भारः आरोपणीयः । प्रत्यक्षं तु सङ्केतग्रहणकालेऽपि... | 53 87 तस्माद् वरं जरन्नैयायिककथितशब्दकर्मतापन्नज्ञानव्यवच्छेदपक्ष इति स एवा
श्रीयताम् । 53 88 अपर आह-सविकल्पकस्य... 'अव्यपदेश्य' पदेन सूत्रकारः 1 55