________________
श्रयारप्पणिही ।
ग्रामगं
तणरुक्खं न छिंदिज्जा, फलं मूलं च कस्स ई विविहं बीयं, मणसा वि न पत्थर ॥ ॥ तसे पाणे न हिंसिज्जा, वाया अदुव कम्मुणा । उवरच सव्वभूएसु, पासेज्ज विविहं जगं ॥१२॥ अटु सुडुमाइ पेहाए, जाई जाणित्तु संजरा । दयाहिगारी भूसु, आस चिटु सएहि वा ॥१३॥ कयराई अटु सुहुमाई, जाई पुच्छिउन संजए । इमाई ताई मेहावी, आइविखज्ज वियवखणी ॥१४ सिणेहं पुप्फसुडुमं च पाशुन्तिंगं तदेव य । पण बोयहरियं च अंडसुहुमं च अटुमं ॥१५॥ धुवं च पडिले हिज्जा, जोगसा पायकंबलं । सेजमुरचारभूमिं च, संघारं अदुवासरां ॥१ उच्चारं "पासव, खेलं सिंघाण - जल्लियं । फासुयं पडिले हित्ता, परिट्ठाविज्ज संजय ॥१८॥ पविसित्तु परागारं, पाणट्ठा भोयणस्स वा । जयं चिट्ठे मियं भासे, न य रूवेसु मगं करे ॥ १९ ॥ बहुं सुणेइ कण्णेहिं, बहुं अच्छीहिं पेच्छइ । न यदि सुयं सव्वं, भिक्खू अक्खाउमरिह ||२०|| न य भोयांमि गिट्टो, चरे उछं अयंपिरो । अफासुयं भुंजिज्जा, दीयमुद्देसिया हडं ॥२३॥ संणिहिंचन कुव्विज्जा, अणुमायं पि संजय । मुहाजीवी असंबद्धे, हविज्ज जग निस्सिए ||२४|| लहवित्ती सुसंतुट्ठे, अप्पिच्छे सुहरे सिया | आसुरत्तं न गच्छिज्जा, सुचाणं जिणसासणं ॥ २५॥ अत्थं गयंमि इच्चे, पुरत्था य अगुग्गए । आहारमाइयं सव्वं, मणसा विन पत्थर || २ ||
Jain Education International
For Private & Personal Use Only
75
www.jainelibrary.org
