________________
प्रियदर्शिनी टीका. अ० ३ गा० १ जराविषये अट्टनमल्लदृष्टान्तः कुर्वन्तौ, कदाचिच्छिन्नमूलमहाशाखिवद् भूतले निपतन्तौ पुनः सत्त्वरमेव भूमितलादुत्तिष्ठन्तौ, कदाचिच्चिरतरमिलितनिजबन्धुवन्मिथः समाश्लिष्टौ, पुनः सत्त्वरमेव वियुानौ, कदाचित् पतङ्गवदुत्पतन्तौ, कदाचित् प्लवङ्गवत् प्लवमानौ मल्ललीलां प्रदर्शयतः । तदा जयलक्ष्मीस्तौ तुल्यबलौ विलोक्य स्वयंवरा कुमारीव कं वृणोमीति चिन्तयन्ती तयोर्मध्ये कमपि नापृणोत् । अपने २ दांत पीस रहे थे। हाथियों के तुल्य ये दोनों मल्ल आपस में मुक्का मुक्की करने पर उतारू हो रहेथे । जैसे छिन्नमूलवाला वृक्ष निःसहाय होकर जमीनपर गिर पड़ता है उसी प्रकार उनकी उस समय दशा हो रही थी। छिन में कोई किसीको नीचे पटक कर धर दबाता और छिन में कोई। ज्यों ही दाव लगता एक दूसरे की छाती ऊपर चढ बैठता। कभी ये दोनों शीघ्र ही भूमितल से उठ बैठते और ऐसे छाती अडाकर मिलते जैसे कोई अपने चिरकाल से बिछुडे हुए बन्धु से छाती लगाकर मिलता हो । क्षण में बिलकुल अलग होकर ये ऐसे उछल पड़ते जैसे पतंगा उछल पडता है । कभी २ ऐसे कूदते जैसे बन्दर कूदता फांदता हो । इस प्रकार इन दोनों ने मिलकर मल्ललीला उपस्थित जनता को दिखलाई । उस समय जयलक्ष्मी ने स्वयंवरा कुमारी कन्या के समान, दोनों को तुल्य बलवाला देखकर किस को वीं या किस को न वरूँ । इस प्रकार के संदेह से आकुलित होकर किसी के ધ્રુજી રહી હતી. બન્ને પિત પિતાના દાંત પીસતા હતા. હાથીઓની માફક એ બનને મલ્લ આપસમાં મુક્કા મુક્તિ કરવા લાગી ગયા. જેમ મૂળમાંથી ક્ષીણ થએલું વૃક્ષ જમીન ઉપર નિઃસહાય બનીને પડી જાય છે એ પ્રકારે તેમની દશા થઈ રહી હતી. એક બીજા પરસ્પર એક બીજાને પછાડતા અને ફરી પાછા લડતા. અને જ્યારે દાવ મળતો ત્યારે એક બીજાની છાતી ઉપર ચડી બેસતા. આમાં કઈ વખતે તે બંને જણા જમીન ઉપરથી એકદમ ઉઠીને એક બીજા સામે છાતી ભીડાવતા જાણે કેઈ લાંબા સમયથી વિખુટા પડેલા બે ભાઈઓ ભેટી રહ્યા ન હોય! ક્ષણમાં વળી પાછા ઉછળી પડતા કે જાણે કે પતંગિયું ઉછળ્યું! કયારેક કયારેક એવી રીતે કૂદતા કે જાણે વાંદરા હુપાહુપ અને કૂદાકૂદ કરતા હોય. આ પ્રકારે બન્ને જણાએ મળીને મલ્લલીલા ત્યાં એકઠા થયેલાઓને બતાવી. સ્વયંવરની કુંવારી કન્યા સમાન લક્ષમીએ બનેને સમાન બળવાળા જાણીને કેના ગળામાં વરમાળા આપું
ઉત્તરાધ્યયન સૂત્ર : ૨
