________________
४५०
ज्ञाताधर्म कथासूत्रे
द्रौपद्या देव्या मार्गणगवेषणं ' करितए ' कर्तुम् इति । ततः खलु स कृष्णो वासुदेवः कुन्तीं ' पिउच्छि पितृष्वसारमेवमवादीत् यत् नवरं हे पितृष्वसः । यदि द्रौपद्या देव्याः कुत्रापि श्रुतिं वा क्षुर्ति वा मवृत्तिं वा यावत् लभे, ' तो णं' तर्हि खलु, अहं पातालाद् भवनाद् वा अर्ध भरताद् वा = खण्ड त्रयमध्यात् समन्तात् = सर्वतः द्रौपदीं देवीं ' साहत्थि स्वहस्तेन ' उवणेमि स्थानाद्, उपनयामि, इति कृत्वा == इत्युक्त्वा कुन्तीं 'पिउस्थि' पितृष्वसारं सत्कायति संमानयति, सत्कार्य
3
9
इस लिये हे पुत्र ! मैं चाहती हूँ कि द्रौपदी की मार्गणा एवं गवेषणा होनी चाहिये । (तपणं से कण्हे वासुदेवे कोंती पिउच्छि एवं वयासीजं णवरं पिउच्छी दोवइए देवीए कत्थई सुई वा जाब लभामि तो णं अहं पायालाओ वा भवणाओ अद्धभरहाओ वा, समंतओ दोवई साहित्थि उवणेमि ति कट्टु कोंती पिउच्छि सक्कारेइ सम्माणेह, जाव पडिविसज्जेइ, तरणं सा कोंती देवी कण्हेणं वासुदेवेणं पडिविसज्जिया, समाणी जामेव दिसिं पाउ० तामेवदिसिं पडिगया ) तब कृष्ण वासुदेव ने अपनी भुआ कुंती देवी से इस प्रकार कहा- हे भुआ ! मैं और अधिक तो क्या कहूँ- द्रौपदी देवी की यदि मैं कहीं पर भी श्रतिक्षति, और प्रवृत्ति पा लेता हूँ तो मैं चाहे वह पाताल में हो, या किसीके भवन में हो, या अर्ध भरत क्षेत्र में से कहीं पर भी क्यों न हो- उस द्रौपदी देवी को सब जगह से अपने हाथों से ला कर दूँगा । इस प्रकार कहकर उन कृष्ण वासुदेव ने अपनी पितृष्वसा कुंती देवी का सत्कार किया,
( तणं से कहे वासुदेवे कोत पिउच्छिं एवं वयासी जं णवर पिउछा दोवइए देवीए कत्थई सुई वा जाव लभामि तो णं अह पायालाओ वा भवणाओ अद्ध भरहाओ वा, समंतओ दोवइ साहत्थि उवणेमित्ति कट्टु कोंती पिउच्छि सक्कारेइ सम्माणेइ, जाव पडिविसज्जेइ, तरणं सा कोंती देवी कण्हेणं वासुदेवेणं पडिविसज्जिया समाणी जामेव दिसि पाउ० तामेव दिसिं पडिगया )
ત્યારે કૃષ્ણ વાસુદેવે પેાતાના ફેાઈ કુંતી દેવીને આ પ્રમાણે કહ્યું કે હે ફાઇ! હું વધારે શું કહું, દ્રૌપઢી દેવીની જો હું કોઈ પણ સ્થાને શ્રુતિ, શ્રુતિ અને પ્રવૃત્તિ મેળવી લઈશ તેા ભલે તે પાતાળમાં હાય, કાઇના ભવનમાં હાય કે અધ ભરત ક્ષેત્રમાં ગમે ત્યાં કેમ ન હોય તે દ્રૌપદી દેવીને ગમે ત્યાંથી હું લાવી આપને આપીશ તેમ છું. આ પ્રમાણે કહીને તેકૃષ્ણ વાસુદેવે પેાતાના ફાઈ પિતૃશ્વસા–કુતીદેવીના સત્કાર કર્યાં અને સન્માન કર્યું. સત્કાર તેમજ સન્માન
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર ઃ ૦૩