________________
४०९
अनगारधर्मामृतवर्षिणी टी० अ० १६ द्रौपदीचर्चा भावलिपि प्रति समुपजातभक्तिः श्रीमुधर्मा स्वामी लिपिज्ञानस्य माहात्म्यं प्रकटयन् भावश्रुतं प्रति भावलिपे? कारणतयाऽभ्यर्हितत्वेन ततः पूर्व भावलिपिवन्दनं कृतवान् , तत्पश्चाद् भावश्रुतं नमस्कुर्वन्नवादीत् ' नमः सुयस्स ' इति । __ यत्तु-अभयदेवरिणा स्वकृतटीकायामुक्तम् ‘जिणपडिमाणं अच्चणं करेइ' त्ति एकस्यां वाचनायामेतावदेव दृश्यते । वाचनान्तरे तु- हाया जाव सबालंकारविभूसिय मज्जणघराओ पडिनिक्खमइ पडिनिक्खमित्ता जेणामेव जिणघरे तेणामेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता जिणघरं अणुपविसइ २ ता, जिणपडिमाणं समूहरूप श्रुत को लिपिबद्ध करने की इच्छा से श्री सुधर्मास्वामी कि जिन की भक्ति श्रुतबोधक भावलिपि के प्रति जागृत हुई है लिपिज्ञान के माहात्म्य को प्रकट करते हुए भावश्रुत को नमस्कार करने के पहिले भावलिपि को ही नमस्कार करते हैं क्यों कि भावश्रुत के प्रति भावलिपि को ही कारणता है, और इसी निमित्त से यह उसकी अपेक्षा पूज्य मानी गई है भावलिपि को नमस्कार करने के पश्चात् ही उन्हों ने " नमः-सुयस्स" भावश्रुत को नमस्कार इस सूत्र द्वारा किया है। "जिणपडिमाणं अचणं करेइ" इस पाठ को लेकर जो टीकाकार अभयदेव सूरि ने जिनप्रतिमा कि पूजन करने की बात कही है-सो ठीक नहीं हैं। क्यों कि मालूम होता है, कि उन्हें मूल पाठ का निश्चय ही नहीं हुआ है-कारण कि एक वाचना में तो यही पाठ मिलता है तब कि दूसरी वाचना में "हाया जाव सव्वालंकारविभूसिया मजणघ. राओ पडिनिक्खमई, २ जेणामेव जिणघरे तेणामेव उवागच्छइ, २ પ્રતિપાદન કરનારા શબ્દોના સમૂહરૂપ શ્રતને લિપિબદ્ધ કરવાની ઈચ્છાથી શ્રીસુધર્મા સ્વામી-કે જેમની કૃતબેધક ભાવલિપિ પ્રત્યે ભક્તિ ઉત્પન્ન થઈ છે-લિપિ જ્ઞાનના માહાસ્યને પ્રગટ કરતાં ભાવશ્રતને નમસ્કાર કરતાં પહેલાં ભાવલિપિ. ને જ નમસ્કાર કર્યા છે. કેમકે ભાવકૃત પ્રત્યે ભાવલિપિ જ કારણુતા છે અને આ કારણથી જ આ તેના કરતાં પૂજ્ય માનવામાં આવી છે. ભાવલિપિને નમ२४.२ ४ा मा तेम “ नमः सुयस्स" मा सूत्र 3 लावतने नभ२४१२ ४ छ. “ जिणपडिमाणं अच्चणं करेइ " 240 पाना आधारे २05કાર અભવદેવસૂરિએ જનપ્રતિમાની પૂજાની વાત કહી છે તે ચગ્ય નથી કેમકે તેમને મૂળ પાઠને નિશ્ચય જ થયો નથી એમ જણાઈ આવે છે કારણ કે એક વાચનામાં તે એ જ પાઠ મળે છે. ત્યારે બીજી વાચનામાં –
(व्हाया जाव सव्वाल'कारविभूसिया मज्जणघराओ पडिनिक्खमई, २ जेणामेव जिणघरे तेणामेव उवागच्छई, २ जिणधर अणुपविसइ, जिणपडिमाणं आलोए
श्री शताधर्म अथांग सूत्र : 03
