________________
५४४
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे यमेव अहं तत्रैव हव्यमागतः, स नूनं हे मेघ ! अर्थः समर्थः ?, मेघोऽनगारः प्राह हंत । भगवानाह-हे देवानुप्रिय ! यथासुखम्, आत्मनः कल्याणं यथाभवेत् तथाकुरु, मा प्रतिबन्धं कुरु ॥सू० ४८॥
मूलम्-तएणं से मेहे अणगारे समणेणं भगवया महावीरेणं अब्भणुन्नाए समाणे हटू जाव हियए उट्टाए उद्देइ, उट्रिता समणं भगवं महावीरं तिक्खुत्तो आयाहिणपयाहिणं करेइ करिता वंदइ नमसइ, वंदित्ता नमंस्सित्ता सयमेव पंचमहव्वयाइं आरुहित्ता गोयमाइ समणे निग्गंथे निग्गंथीओ य खामेइ, खामित्ता य तहारुमेहा। अटे समझे ? हंता अस्थि, अहामुहं देवाणुप्पिया। मा पडिबंधं करेह) कि 'मैं इस उदार आदि विशेषणों वाले तपः कर्म से शुष्कशरीर आदि हो रहा हूँ सो अब प्रात:-काल होते ही सूर्य के प्रकाशित होने पर श्रमणभगवान् महावीर से आज्ञा पास कर यावत् तथा गौतमादिक मुनिराज से और यावत सब जीवों से खमत खामणा कर विपुल नामक पर्वत पर जा और वहां के घनीभूत मेघ के समान श्याम पृथिवीशिलापट्टक की प्रतिलेखना कर भक्त पान का त्याग कर पादपोपगमन संथारा धारण करू। ऐसा विचार कर ही तुम मेरे पास यहां शीघ्र आये हुए हो। कहो मेघ ! यही बात है न ? प्रभुद्वारा अपना अभिप्राय स्पष्ट किया सुनकर मेषकुमारने उनसे कहा-हां प्रभु यही बात है। तब प्रभुने कहा-हे देवानुप्रिय! तुम्हें जिसमें मुख मालूम पडे-वैसा करो प्रमाद मत करो। ॥सूत्र ४८॥ तेणे व हव्वमागए से शृणं मेहा ? अ सम! हंता अस्थि अहासुहं देवाणु प्पिया! मा पडिबंधं करेह)
२ पोरे विशेषाशवाणी तपस्याथी શુષ્ક, રૂક્ષ અને નિસ્તેજ થઈ ગયેલ છે. તે હવે સવાર થતાં જ સૂર્ય ઉદય પામશે ત્યારે શ્રમણ ભગવાન મહાવીરની આજ્ઞા મેળવીને ગૌતમ વગેરે મુનિરાજાની અને બીજા બધાં પ્રાણીઓની ખમત ખામણા કરીને વિપુલ નામના પર્વત ઉપર જાઉં અને ત્યાંના ધનીભૂત મેઘના જેવા કાળાપૃથ્વી શિલાપટ્ટકની પ્રતિલેખના કરી, ભક્ત પ્રત્યાખ્યાન કરીને પાદપપગમન સંથારા ધારણ કર્યું. આમ વિચાર કરીને તમે તરત જ મારી પાસે આવ્યા છે. બેલે મેઘ ! એ જ વાત છે ને? પ્રભુ દ્વારા પિતાને અભિપ્રાય સ્પષ્ટ કરાએલો સાંભળીને મેઘકુમારે તેમને કહ્યું- હા પ્રભુ એજ વાત છે! ત્યારે પ્રભુએ કહ્યું હે દેવાનુપ્રિય! તમને જેમાં સુખ થાય તેમ કરે પ્રમાદ કરે નહિ જાસૂત્ર ૪૮.
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્રઃ ૦૧
