________________
१२८
ज्ञाताधर्मकथाङ्गसूत्रे
मूलम् -- तरणं से अभयकुमारे सक्कारिय सम्मानिय पडिविस जियए समाणे सेणियस्स रन्नो अंतियाओ पडिनिक्खमइ पडिनिक्aमित्ता जेणामेव सए भवणे तेणामेव उबागच्छइ उवागच्छित्ता सीहासणे निसन्ने । तरणं तस्स अभयकुमारस्स अयमेयारूवे अज्झथिए जाव सम्मुप्पजित्था - नो खलु सक्का माणुस्सएणं उवाएणं मम चुलमाउयाए धारिणीए देवीए अकालडोहलमणोरह संपत्तिं करितए णन्नत्थ दिव्वेण उवाएणं, अत्थिणं मज्ज सोहम्मकप्पवासी पुव्वसंगइ देवे महिए जाव महासोक्खे, तं सेयं खलु मम पोसहसालाए पोसहियस्स बंभयारिस्स उम्मुक्कमणिसुवन्नस्स ववगयमाला वन्नगविलेवणस्स निक्खित्तसत्थमुसलस्स एगस्स अबीयस्स दब्भसंथारोव यस्स अमभत्तं परिगिव्हित्ता पुव्वसंगइयं देवं मणसि करेमाणस्स विहरितए, तरणं पुव्वसंगइर देवे मम चुलमाउयाए धारिणी देवीए अयमेयारूवं अकाल मेहेसु डोहलं विणेहिइ । एवं संपेes संपेहित्ता जेणेव पोसहसाला तेणामेव उवागच्छइ उवागच्छित्ता पोसहसालं पमजइ पमजित्ता उच्चारपासवणभूमिं पडिलेहेइ, पडिलेत्ता दब्भसंथारगं दुरूहइ, दुरुहिनाअट्टमभतं परिगिण्हइ, परिगिव्हित्ता, पोसहसालाए पोसहिए बंभयारी जाव पुव्वसंगइयं देवं प्रणसि करेमाणे चि । तएणं तस्स अभयकुमारस्स अट्ठमभत्ते
विसर्जित कर दिया। यहां सूत्र में जहां२ " यावत् पद आया है वह जहां २ इस प्रकार का पाठ कहा गया है उसका संग्राहक है। || १४ ||
થયા અને રાજાએ અભયકુમારનો સરસ સત્કાર અને સન્માન કર્યાં. સન્માન આપ્યા પછી રાજાએ તેમને વિદાય આપી. uસૂ. ૧૪૫
શ્રી જ્ઞાતાધર્મ કથાંગ સૂત્ર ઃ ૦૧