________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श०३० उ.१ १०१ जीवानां कर्मबन्धकारणनिरूपणम् ५३ वादिनोऽपि वैनयिकवादिनोऽपि । सलेश्याः खल भदन्त ! जीवाः किं क्रियावादिनः पृच्छा, गौतम ! क्रियावादिनोऽपि अक्रियावादिनोऽपि अज्ञानिकवादिनी ऽपि वैनयिकवादिनोऽपि । एवं यावत् शुक्ललेश्याः। अलेश्याः खलु भदन्त ! जीवाः पृच्छा, गौतम ! क्रियावादिनः, नो अक्रियावादिनः, नो वैनयिकवादिनः। कृष्णपाक्षिकाः खलु भदन्त ! जीवाः कि क्रियावादिनः, पृच्छा, गौतम ! नो क्रियावादिनः, अक्रियावादिनः, अज्ञानिकवादिनोऽपि वैनयिकवादिनोऽपि । शुक्लपाक्षिकाः यथा सलेश्याः, सम्यग्दृष्टयो यथा अलेश्याः मिथ्यादृष्टयो यथा कृष्णपाक्षिकाः । सम्यग्मिथ्यादृष्टयः खलु पृच्छा, गौतम ! नो क्रियावादिनः नो अक्रियावादिनः, अज्ञानिकवादिनोऽपि वैनायकवादिनोऽपि । शानिनो यावत् केवलज्ञानिना, यथा अलेश्याः। अनानिनो यावद् विमङ्गज्ञानिनो यथा कृष्णपाक्षिकाः। आहारसंज्ञोपयुक्ता यावत्परिग्रहसंज्ञोपयुक्ता यथा सलेश्याः। नो संज्ञोपयुक्ता यथा अलेश्याः । सवेदका यावत् नपुंसकवेदकाः यथा सलेयाः । अवेदका यथा अलेश्याः । सकपायिनो यावत् लोभकपायिनो यथा सछेश्याः । अपायिनो यथा अलेश्याः सयोगिनो यावत् काय. योगिनो यथा सलेश्याः । अयोगिनो यथा अलेश्याः, साकारोपयुक्ता अनाकारोपयुक्ता यथा सलेयाः । नैरयिकाः खलु भदन्त ! कि क्रियावादिनः ? पृच्छा, गौतम ! क्रियावादिनो यावत् चैनयिकवादिनोऽपि । सलेश्याः खलु भदन्त ! नैरयिकाः किं क्रियावादिन एवमेव । एवं यावत् कापोतलेश्याः । कृष्णपाक्षिकाः क्रिया विवर्जिताः । एवमेतेन क्रमेण यैव जीवानां वक्तव्यता सैव नैरयिकाणां वक्तव्यताऽपि यावदनाकारोपयुक्ताः । नवरं यदस्ति तद्भणितव्यम् , शेषं न भण्यते । यथा नैरयिकाः, एवं यावत् स्तनितकुमाराः। पृथिवीकायिकाः खलु भदन्त ! कि क्रियावादिनः पृच्छा, गौतम ! नो क्रियावादिनः, अक्रियावादिनो. ऽपि, अज्ञानिकवादिनोऽपि, नो वैनपिकवादिनः । एवं पृथिवीकायिकानां यदस्ति तत्र सर्वत्रापि एते द्वे मध्यमे समवसरणे यावत् अनाकारोपयुक्ता अपि । एवं यावद चतुरिन्द्रियाणाम् , सर्वस्थानेषु एते एव मध्यमे द्वे समवसरणे । सम्बगज्ञानिभिरपि एते एव मध्यमे द्वे समजसरणे। पञ्चेन्द्रियतियंग्योनिका यथा जीवा। नवरं यदस्ति तद् भणितव्यम् । मनुष्या यथा जीवा स्तथैव निरक्शेषम् । वानव्यन्तरज्यो. तिष्कवैमानिका यथा असुरकुमाराः ॥ १॥
टीका--'कइ णं भंते ! समोसरणा पन्नत्ता' कति खलु भदन्त ! समवसर. णानि प्रज्ञप्तानि अनेकमकारकपरिणामवन्तो जीवाः समवसरन्ति कथंचित
શ્રી ભગવતી સૂત્ર : ૧૭
