________________
प्रमेयचन्द्रिका टीका श० ५ उ० ४ सू० ५ शिष्यवयस्वरूपनिरूपणम् २४१ ___ छाया-तस्मिन् काले, तस्मिन् समये महाशुक्रात् कल्पात्, महार्वगात, महाविमानात् द्वौ देवौ महर्धिकौ,यावत्-महानुभागौ श्रमणस्य भगवतो महावीरस्य अन्तिकं मादुर्भूतौ, ततः तौ देवो श्रमणं भगवन्तं महावीरं मनसा चैत्र वन्देते, नमस्यतः, मनसा चैव इदम् एतद्रूपम् व्याकरणं पृच्छतः-कति खलु भदन्त ! देवानुप्रियाणाम् अन्तेवासिशतानि सेत्स्यन्ति यावत्-अन्तं करिष्यन्ति ? । ततः खलु
महावीर प्रभुके प्रति दो देवों की शिष्यविषयकवक्तव्यता' तेणं कालेणं तेणं समएणं' इत्यादि ।
सूत्रार्थ- ( तेणं कालेणं तेणं समएणं ) उस काल और उस समय में ( महामुक्काओ कप्पाओ ) महाशुक्र नामके कल्पसे (महासग्गाओ महाविमाणाओ) महास्वर्ग सातवें देवलोक के महाविमान से ( दो देवा महिड्डिया जाव महाणुभागा समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतियं पाउन्भूया ) महर्द्धिक यावन् महानुभागवाले दो देव श्रमण भगवान् महावीरके पास प्रादुर्भूत हुए (आये)। (तएणं ते देवा समणं भगवं महावीर मणसाचेव वंदंति नमसंति-मणसाचेव इमं एयारूवं वागरणं पुच्छंति) उन देवों ने श्रमण भगवान महावीर को मन से ही वंदना की, मन से ही नमस्कार किया, तथा मन से ही इस प्रकार के प्रश्न को पूछा(कह णं भंते ! देवाणुप्पियाणं अंतेवासिसयाई सिज्झिहिति, जाव अंतं करेहिंति ) हे भदन्त ! आप देवानुप्रिय के कितने सौ शिष्य सिद्धि
મહાવીર પ્રભુના શિષ્ય વિષે બે દેવેને મહાવીર પ્રભુ સાથે વાર્તાલાપ" तेण काळेण तेण समएण" त्यादि--
सूत्रा--(वेण कालेण तेण समएण) ते ॥णेअने ते सभये ( महासुक्काओ कप्पाओ) महाशु नामना देवसमांथी, (महासम्गाओ महाविमाणाओ) भारवर्ग सातमा पनि माविमानमाथी (दो देवा महिइढिया जाव महाणुभावा समणस्स भगवओ महावीरस्स अंतिय पाउम्भूया) महा ऋद्धियुत અને મહાપ્રભાવશાળી બે દેવે શ્રમણ ભગવાન મહાવીર પાસે પ્રકટ થયા. (तपण ते देवा समण भगवौं महावीर मणसा चेव वंदति नमसति-मणसाचेव इमं एयारूवं वागरण पुच्छति) तेभो श्रम मावान महावीरने भनथी । વંદના કરી, મનથી જ નમસ્કાર કર્યો, અને મનથી જ આ પ્રકારને પ્રશ્ન पूछया-( कइ ण भते ! देवाणुप्पियाण अंतेवासिसयाई सिज्झिहिति, जाव अंतं करहिं ति ?) हेवानुप्रिय ! मापन 2 स शिष्यो सिद्ध५६ पाभरी भने
श्री.भगवती सूत्र:४