________________
શ્રી. ભાયણી તીર્થ રસં. ૧૮૭૬ વૈ. સુ. ૧૨ જુવાલુપુષ્ય પ્રતિમા..
અહીં પહેલાં જૈન મંદિર હોવું જોઈએ. ઉપરોક્ત મૂર્તિઓ નીકળ્યા પછી બીજી મૂતિઓ પણ ભૂમિમાંથી મળી આવે છે. લુહારની કેડમાં ખેદતાં આશરે ત્રણ સવા ત્રણ ફીટ ઊંચી પ્રતિમા મળી છે, જે અત્યારે ભેંયરામાં મૂકવામાં આવી છે. તે ખંડિત મૂર્તિ રાખવદેવ ભગવાનની છે પ્રાચીનતાનું ભાન કરાવે છે. બીજી એક મૂર્તિ સાથેનું પ્રાચીન પરિકર અખંડ છે, જેની લંબાઈ આશરે સાડાત્રણ ફીટ અને પહેળાઈ ત્રણ ઈંચની છે તે પણ ભેંયરામાં છે.
પ્રતિષ્ઠા કરી ત્યારથી દિવસે દિવસે આ ધામને મહિમા વધતું જ જાય છે. લેકે માનતા બહુ જ કરે છે. દેરાસર પણ ઘણું જ ભવ્ય અને રમણીય બન્યું છે. યાત્રા ળુઓને સવ પ્રકારની સગવડ મળે છે. ભોયણી સ્ટેશન થવાથી યાત્રાળુઓને આવવા જવાની ઘણું જ અનુકૂળતા થઈ છે. અહીંના કારખાનાની દેખરેખ અમદાવાદવાળા શેઠ જમનાભાઈ ભગુભાઈ વગેરેની બનેલી કમિટી રાખે છે. મહા શુદિ ૧૦ ના વર્ષગાંઠના દિવસે મેટે મેળો ભરાય છે. આશરે ૭-૮ હજાર માણસ આવે છે. તે સિવાય ચિત્રી, કાંતિકી અને અષાઢી પૂનમના દિવસેમાં પણ મેળા ભરાય છે. ગામમાં શ્રાવકનું એક જ ઘર છે અને બે મોદીનાં ઘર બીજાં છે. તે બહાર ગામથી આવેલાં છે.
દેરાસર ત્રણ શિખરવાળું ભવ્ય દેવવિમાન જેવું બનેલું છે. ધર્મશાળાઓ ત્રણ છે. તેમાં એક દેરાસરને
