________________
શ્રી. ભાયણ તીર્થ તેઓએ પણ એારડીમાં બારીએથી ડેકિયું કરવાની ને પાડી. આથી તે આ દિવસ ભૂખ્યો અને તરસ્ય લેકેને કરગરતે બહાર બેસી રહ્યો.
એટલામાં રાત્રિના વખતે એકાએક મલ્લિનાથ ભગવાન જે તરફ મુખ કરીને દિવાલે બેઠા હતા તે તરફની દિવાલ કડડડ ભૂસ કરતી તૂટી પડી અને તે જ કરાની પાછળ તે હરિજન ભગવદૂદનની ઉત્સુકતામાં લીન બની બેઠે હતું, તેને કરે-ભીંત પડતાં જ ભગવાનનાં દર્શન થયાં અને તે દર્શન થતાં જ હર્ષાવેશમાં આવી નાચી ઊઠ્યો. ખૂબી તે એ હતી કે આ દિવાલ જીર્ણ થયેલી ન હતી. ભગવાનને આ ઓરડીમાં પધરાવ્યા પછી મજબૂત રીતે આ દિવાલ બંધાવવામાં આવી હતી. તે પછી ભગવાનના કેઈ ભક્તને સ્વપ્ન આવ્યું અને તેમાં તેને કઈ એમ કહેતાં સંભળાણું કે હવે બારણું કરામાં મારી આગળ પડે તેમ મૂકવું, જેથી સૌને મારાં દર્શન થઈ શકે અને તે જ પ્રમાણે બારણું મૂકવામાં આવ્યું. આજે પણ તે જ પ્રમાણે બારણું છે. સૌ કેઈ દૂરથી ભગવાન મલ્લિનાથનાં દર્શન કરી શકે છે.
૫. એક વખત ભગવાનને જે ઓરડીમાં પધરાવ્યા હતા તે ઓરડી જીર્ણ થઈ જવાથી ફરીથી બીજી બનાવવા માટે ભગવાનને અને કાઉસ્સચ્ચિયાને ઉપાડીને જમણ બાજુને બદલે ડાબી બાજુએ બેસાડ્યા ત્યારે બીજા કાઉસ્સગિયા તેમજ મૂતિ ઉપાડવા જતાં ઘણું મહેનત કરવા છતાં પણ તે કાઉસ્સગિયા ઊપડ્યા નહીં. ત્યારે એક જણના મનમાં
