________________
૩૯.
અત્યારે આ તીર્થમાં વાર્ષિક ખર્ચ બારસો રૂપિયાને છે, જ્યારે આવક માત્ર બસે રૂપિયાની જ છે. દર વરસે એક હજાર રૂપિયાનો ટેટ પડે છે. આ ટેટા ન પડે તે માટે યાત્રાળુઓએ ખાસ ધ્યાન આપવાની જરૂર છે. તેમજ અહીં હજુ મંદિરનો જીર્ણોધ્ધાર માટે તથા ધર્મશાળામાં વાસણ, ગોદડાં, ગાદલાં અને બીજી સગવડ વધારવા માટે સાધારણ ખાતામાં આર્થિક સહાયતાની ખાસ આવશ્યકતા છે. ધનાઢ્ય શ્રાવકે એ પિતાને ઉદાર હાથ આ તરફ લંબાવવાની જરૂર છે.
સંસારનાં દુખેથી, વ્યાપારાદિની ચિંતાઓથી, અને કૌટુંબિક આધિ-વ્યાધિ-ઉપાધિથી કંટાળેલા મનુષ્યને
ઉપર એક માળ તૈયાર થઈ જશે, કે તરત જ વિદ્યાલય હમીરગઢ લઈ જવામાં આવશે. આ વિદ્યાલય, તેના શિક્ષક અને નોકરો વગેરે કાયમખાતે હમીરગઢમાં રહેવાથી યાત્રાળુઓનું આવાગમન વધતું જશે અને યાત્રાળુઓની તથા સાધુ-સાધ્વીએની સગવડતા પણ સારી રીતે સચવાશે, અને તેથી હમીરગઢના આ તીર્થધામની આબાદી અને જાહોજલાલી હમેશાં વધતી જશે. માટે દાનવીર–સખી ગૃહસ્થોએ અહીંની ધર્મશાળાના ઉપરના માળનાં મકાનો બંધાવવા માટે ઘણી જ તાકીદથી, કેઈની પ્રેરણું ન હોય તે પણ, પિતાની મેળે જ, સહાયતા મોકલી આપવાની ઉદારતા દાખવીને આ તીર્થભક્તિના કાર્યથી અપૂર્વ પુણ્ય ઉપાર્જન કરવા માટે ભાગ્યશાળી થવું.
